evlat ayırmak

ortanca çocuk olarak, en dibine kadar yaşayıp sıyırdığım durumdur. bu yüzden tek çocuk yaptımki, bütün sevgim ilgim onun olsun, bölünmesin.

etle tırnak ayrılmaz.
içim herkese karşı taşken, evlatlarıma gelecek olan şeye dünyayı yakarım.
bunu yapanın aklını sorgularım.

bunu yapmamak için çocuk yapmadım kesin çözüm.

ayıranlara aslında hak verebiliyorum.
ben mesela kesin en çok bana hangisi benziyorsa onu kayırırdım.
kesin yapardım he.

bizim sülalenin favori aktivitesi. ekseriyetle evlat ayırmak. bunu hakkıyla yerine getirebilmek için ise yegane şart kendilerine değer veren, hastalandıklarında başka şehirde yaşamasına rağmen gelip bakan, fadakarlık yapan, eline geçen parayı da onlara harcayan, küçükken görmediği sevgiyi ona vermeyene veren, biraz şahsına münasır ve köyün delisi olan evladı sevmemek onun yerine "hastalığın bana bulaşmasın diye gelmiyorum anne" diyip her gün o semte işe gelmesine rağmen uğramamış bi de çocukken de aynı ailen sevgi görmeyi başarmış olduğu halde samimiyetsiz olan evladı sevmektir. acımasızlık dalında oscar alır veya 3 evetle uğurlanır. zaten deveyi diken insanı sansür yaranır.