evrensel cinnet

bütün dünyada ve emin olmamakla birlikte bütün evrende bulaşıcı bir hastalık gibi her yanımızı sarmış olan ve insan ilişkilerini şekillendirip yepyeni bir düzen oluşmasına neden olan yoğun duygu ve kontrol kaybı halidir.

evrensel cinnet pıtrak gibi her yanı sarmaya ve derinden derine etkisini göstermeye başladığından beri kaybettiğimiz çok şey oldu. önce tahammülümüzü kaybettik. artık kimse kimseye hoşgörü göstermiyor, hatta bunun için herhangi bir gayret bile göstermiyor. trafikte korna çalmak yüzünden birbirini delik deşik eden insanlar dolu her yanda. rahatsız edici olsa bile bir sesin insan hayatına değer olması herkesin kanıksadığı bir durum halini geldi.

merhametimizi de kaybettik. artık düşene bir tekme de biz atarken tereddüt ettiğimiz tek nokta ayağımızın acıyıp acımayacağı. yere düşenin yerde kalması için elimizden geleni yapmaktan imtina etmiyoruz. zor durumda olan insanların bunu hak ettiğini düşünerek içimizdeki yılanları besledikçe besliyoruz ve bize dokunmayan bu yılanlar bin yaşıyor.

hakkaniyet duygumuzu yitireli de çok oldu. istediğimiz ne varsa onu hakkımız sayıyoruz. kendi hakkımız olduğuna inandığımız her şey başkalarına zarar verme pahasına bizim olmalı. çünkü evrenin merkezinde biz varsak eğer bu küçük noktada başka kimsenin yaşama hakkı olamaz.

yaşama hakkı demişken öldürmek artık alelade bir eylem haline geldi. hatta öldürmek bile tek başına yeterli gelmiyor içimizi soğutmak için. daha çok can yakmam hevesindeyiz. insan zihninin sümüksü yaratıcılığının yarattığı işkence nefretle yanan içimize kova kova serin sular döküyor. boğulmamak için daha çok ateş. içimiz buhara kesti.

evrensel bir cinnet içinde kendi kendini sokmaya yazgılı bir akrep gibi öfkeli öfkeli dönenirken kaybettiklerimizin yasını tutabilecek kadar bile insanlık kalmıyor içimizde. ama daha yolumuz uzun, cinnete kurban edilecek daha çok gezegen var evrende.