fakirlerin hala yaşıyor olabilmesi

ya sen fakirsin kardeşim, yaşaman bir mucize aslında. nasıl yaşamına devam ettirebiliyorsun ?

yaşamıyorlar kardeşim. temel ihtiyaçlarını karşılıyorlar. kalk, işe git, yemek ye, uyu. bu döngü yaşamak mı? biyolojik olarak evet ama psikolojik olarak hayır.

(bkz: vallaha biz yaşıyoro he)

bu hayatı istediğini yaparak zenginler,daima şükrederek fakirler yaşıyor zaten.ortadirek hep yarım hep eksik.

smayil haklı gençler..

fakirler zenginler için yaşıyor, ikiside birbirine bağımlı

bunu ben de çok düşünüyorum arada sırada ama tek mantıklı yaklaşımın fakir insanların içindeki umutları söndürmemeleri olduğunu düşünüyorum.

karşılaştırma yapalım mesela bence zengin insanın hayatı bir yere kadar heyecanlı olur. zengin insan istediği hemen hemen her şeyi anında yapabileceği için hayatın birçok nimetinden çok hızlı şekilde faydalanabilir ama zamanla her istediğini anında yapabilmesi, hayatta tatmadığı, yaşamadığı en ufak bir tecrübenin bile kalmaması onu boşluğa, depresyona sürükleyebilir. bununla ilgili çok geniş bir araştırma yapmadım ama zannediyorum ki genelde zenginler hayattan sıkılıp intihar falan ediyorlar, sebebini artık hayatlarındaki heyecanın bitmesi olarak görüyorum.

fakir kimsenin ise hayattan sıkılmaya lüksü yoktur. sürekli çalışmak zorundadır, geçinmek zorundadır, içindeki inancı korumak zorundadır. fakir kimsenin hayatı hep böyle çalışmakla geçer kendisine vakti kalmaz bu yoğunluk içerisinde de ölümü düşünmeye zamanı kalmaz. yargılamak gibi olmasın ama hali vakti yerinde olup da sürekli ölümü düşündüğünü söyleyen, intihar etmekten bahseden insanların şımarık, bencil ve kendilerine rahat battıklarını düşünüyorum.

neyse fakirin hayattaki heyecanı, düzelme inancı asla bitmez o yüzden de yaşamaya devam eder zenginin ise böyle bir şeye pek ihtiyacı yoktur çünkü her an parası vardır.

o zaman şunu soralım yaşamayı seçen fakir biri mi yoksa ölmeyi seçen zengin biri mi daha cesaretlidir?