filistin denilince akla gelenler

zulüm, acı,
açlık ve sefalet,
doğu kudüs.

toprakları öz dedeleri tarafından hristiyanlara satılmış insanların ülkesi. vatandaşlarını çok zırlak buluyorum.

en asgari yaşam standartlarından bile suni bir şekilde uzak kalan bir halk.

sözde ermeni soykırımını tanıyan kabile devleti.

kudüs

hovarda babanın borçla yaşayan oğlu.

yozlaşmış ve kara cahil insan topluluğu.

kendilerine zulmeden yahudilerden daha iyi insanlar olduklarını sanmıyorum. zira hamas'ın da oldukça güçlü arap milliyetçiliği taşıyan bir tarafı var. ha tabi, yahudilerin batı dünyasında özellikle holokosttan sonra gördüğü temel bir kabul düzeyinin olması ve bulundukları coğrafyayı şekillendirebilecek araçlara çok daha fazla sahip olmaları itibariyle, yahudilerin kötülüğü oldukça görünür durumda.

ve evet, filistinliler de eziliyor bu da bir gerçek.

ama güçlü zayıf ilişkisini kimliklere değil tarihsel konumlara göre tanımlayacak olursak, filistin'in finansal, askeri ve diplomatik anlamda daha ezici bir güç olması halinde ortadoğudaki sorunların durulacağını hiç sanmıyorum.

en nihayetinde ingiltere'nin çomaklayıp karıştırdıktan sonra iyice sarpa sardırıp öylece bıraktığı saatli bomba bir yapı vardı ortada. aynı kıbrıs gibi.

taraflar kurtarılmış alanda uzlaşıp çok kültürlü müreffeh bir hayat süreceklerine birbirlerine düştüler. nihayetinde görece güçlü olan, görece zayıf olanın tepesine bindi.

söyleyecek çok bir şey yok aslında.

(bkz: filistin askısı)

bizim millet bir garip ha. filistin ermeni soykırımını tanıdı der nefret eder, ermeni soykırımını tanıyan bir diğer ülke olan amerikaya ise ilk fırsatta gitmek ister en sevdiği ülkedir. direkt ırkçıyım desen daha basit olacak.

filistin denilince akla gelen ilk düşüncedir.
israil.

askı.

baskı, zulüm, sessizlik

yalnızlık ve direniş...

ölen evladını kollarında taşıyan annedir ilk aklıma gelen. ama olsun ne önemi var? sonuçta topraklarını satmışlar,* ermeni soykırımını tanımışlar,* ayrıca araplardır.*

filistin; soykırıma uğrayan, diri diri yakılan, gaz odalarında öldürülen, aileleri gözlerinin önünde katledilen yahudilere insaniyetinden kapı açmıştır zamanında, onları kimse kabul etmezken onlar kabul etmiştir.* şimdi de insanlığının, merhametinin bedelini ödüyordur. her gün türlü sosyal medya, sözlük, blog ve benzerinde insanlara iyilik yapıp nankörlük bulduğundan yakınanlar bu halkı* fırsat buldukça yermekten geri kalmazlar.

yazıklar olsun denilecek nokta ise, hümaniteryenizmin dibine vurmuşların, çocukların kıyılmasına yalnızca sessiz kalmayıp aleyhlerinde konuşabilecek yüzü bulabilmeleridir. filistin'i savunmak için müslüman falan olmaya gerek yoktur, insan olmak yeterlidir. hiçbir şey yapamasan dahi üzüldüğünü belirtirsin, hadi diyelim o kadar ki tükendin, aleyhlerinde konuşmazsın.

aynı durum doğu türkistan için de geçerlidir. aynı durum dünyanın bilmem neresinde katledilen çocuklar, tecavüze uğrayan kadınlar için de geçerlidir. aynı durum, yarın bir gün; ateistler, deistler, budistler, şintolar haksız yere katlediliyorsa da geçerlidir. nitekim insan olmak bedavadır. bu katliamlardan sırf kendi dinine kendi ırkına kendi düşüncelerine mensup değil diye keyifle bahsedenler bir uzman desteği almalılardır, sosyopat olmaları hayli muhtemeldir.

ağlayan bir çocuk.
ne acı . dilim varmıyor yazmaya elim gitmiyor klavyeye.

cehaletin bedeli.

araplar.

acınası bir ülke. eğer biz de bir an önce bilim yönüne dönmez de dini takibe devam edersek aynı durumları yaşayacağız. burada kast ettiğim insanların dinsizleşmesi değil, ülkenin laik yapısının ciddi olarak korunması, bu anlamda ciddi cezalar getirilmesi. laikliğe laf söyleyenlerin hapsi boylaması.

yaser arafat.