1.
tembi locke'un aynı adlı romanından esinlenilerek attica locke ve tembi locke tarafından senaryosu oluşturulan 2022 netflix yapımı drama dizisidir.
romantik konulu yapımlara pek ilgi duymasam da ilginç konusuyla ilgimi çeken dizide, italyan bir şefle afro amerikan bir kadının, sadece etnistelerden ibaret olmayan tüm farklılıklarına rağmen yaşamlarını birleştirme ve sonrasında da karşılaştıkları hayatın tüm zorluklarına karşı birlikte verdikleri mücadele süreçleri konu ediliyor.
yani hikayemiz, ayakları yerden kesen saçma sapan romantik bir hikaye olmaktan çok, hayatın gerçekleriyle tüm sevimsizliği ve çıplaklığıyla yüzleşen bir yapım.
bir zoe saldana hayranı olmamdan bağımsız olarak, karakteristik ifadeleri ve oyunculuğuyla bu drama için ondan daha doğru bir oyuncu seçimi yapılamazdı sanırım. ablamız, işin hakkını öyle bir vermiş ki öyle fazla duygusal ya da sulu gözlü biriyseniz bu performans, sizi darmadağın edebilir. kendinize güvenmiyorsanız hiç bulaşmayın, oturun oturduğunuz yerde.
gerçek bir hikaye yanı da olan dizideki amy ve lino çiftinin yakasından düşmek bilmeyen talihsizliklere siz bile isyan edip bizdeki de dert miymiş diyorsunuz. özellikle amy karakterinin dizi boyunca akıp giden şikayetsiz güçlü ve mücadeleci yanlarına, sadece hayran olmakla kalmıyor, öğrenmeniz gereken şeyleri de öğreniyorsunuz.
sevgi, gerçekten yaşamdaki en güçlü duygu.
para, hayatlarımız için çok önemli bir ihtiyaç ve hedeflerimizin, hayallerimizin, uğruna kendimizi paraladığımız şeylerin hepsiyle önemli bir ilişkisi var çünkü nihai hedef mutluluk. ama bunları içermeyen mutluluk da mümkün ki mutluluk salt neşe, huzur ya da göz yaşı değil. bazen sadece olmak istediğiniz insanla dünyanın herhangi bir yerinde erişebileceğiniz bir duygu da olabilir. onu bir kez deneyimlemişseniz, yaşamanın ne demek olduğunu artık biliyorsunuzdur. uğruna yaşadığınız anlamı bulmuşsanız, kimin ne düşündüğünün ya da ne dediğinin bir önemi de olmuyor. açlık, yoksulluk, hastalık, her şey çok daha kolay ve katlanılabilir oluyor. zaten üst üste koyunca, ömür dediğimiz şey de bunların toplamı değil mi?
amy ve lino'nun hikayesini, bir aşk hikayesi olarak tanımlamak biraz haksızlık olur. her türden, her meşrepten insan için şüphesiz ibret değil, ilham vardır orada.
romantik konulu yapımlara pek ilgi duymasam da ilginç konusuyla ilgimi çeken dizide, italyan bir şefle afro amerikan bir kadının, sadece etnistelerden ibaret olmayan tüm farklılıklarına rağmen yaşamlarını birleştirme ve sonrasında da karşılaştıkları hayatın tüm zorluklarına karşı birlikte verdikleri mücadele süreçleri konu ediliyor.
yani hikayemiz, ayakları yerden kesen saçma sapan romantik bir hikaye olmaktan çok, hayatın gerçekleriyle tüm sevimsizliği ve çıplaklığıyla yüzleşen bir yapım.
bir zoe saldana hayranı olmamdan bağımsız olarak, karakteristik ifadeleri ve oyunculuğuyla bu drama için ondan daha doğru bir oyuncu seçimi yapılamazdı sanırım. ablamız, işin hakkını öyle bir vermiş ki öyle fazla duygusal ya da sulu gözlü biriyseniz bu performans, sizi darmadağın edebilir. kendinize güvenmiyorsanız hiç bulaşmayın, oturun oturduğunuz yerde.
gerçek bir hikaye yanı da olan dizideki amy ve lino çiftinin yakasından düşmek bilmeyen talihsizliklere siz bile isyan edip bizdeki de dert miymiş diyorsunuz. özellikle amy karakterinin dizi boyunca akıp giden şikayetsiz güçlü ve mücadeleci yanlarına, sadece hayran olmakla kalmıyor, öğrenmeniz gereken şeyleri de öğreniyorsunuz.
sevgi, gerçekten yaşamdaki en güçlü duygu.
para, hayatlarımız için çok önemli bir ihtiyaç ve hedeflerimizin, hayallerimizin, uğruna kendimizi paraladığımız şeylerin hepsiyle önemli bir ilişkisi var çünkü nihai hedef mutluluk. ama bunları içermeyen mutluluk da mümkün ki mutluluk salt neşe, huzur ya da göz yaşı değil. bazen sadece olmak istediğiniz insanla dünyanın herhangi bir yerinde erişebileceğiniz bir duygu da olabilir. onu bir kez deneyimlemişseniz, yaşamanın ne demek olduğunu artık biliyorsunuzdur. uğruna yaşadığınız anlamı bulmuşsanız, kimin ne düşündüğünün ya da ne dediğinin bir önemi de olmuyor. açlık, yoksulluk, hastalık, her şey çok daha kolay ve katlanılabilir oluyor. zaten üst üste koyunca, ömür dediğimiz şey de bunların toplamı değil mi?
amy ve lino'nun hikayesini, bir aşk hikayesi olarak tanımlamak biraz haksızlık olur. her türden, her meşrepten insan için şüphesiz ibret değil, ilham vardır orada.
devamını gör...