gece yarısı odada birinin yürüdüğünü hissetmek

iliklerinize kadar korkutacak bir şey, korku filmi klişesi aynı zamanda. yarı uykulu halde yatarken, zeminden sesler geliyor sanki biri yürüyormuş gibi ve biri nefes alıp veriyor...kımıldayamıyorsun korkudan.

kedidir o kedi ama daha dün evin kapısını zorladılar. korkmuyor değilim yani.

#gecegecekorkunclubaslikacilmasin

t: arada sırada olan korkunç durum

gözlerinizi açmak istiyorsunuz ama göreceğiniz şeye hazır değilsiniz. yaklaştığını yatağın kenarına oturduğunu ve size doğru eğildiğini hissediyoruz. hırıltılı nefes sesleri kulağınızdan sadece. bir kaç santim uzakta... ve diyor ki imam hatipler kapatılsın.

yıllar önce böyle bir şey yaşadım, birinin yürüdüğünü hissettim, kedi kalkıp sese doğru giderek karanlıkta bir şeylerle kavga etmeye başladı, aklımı almıştım. sonrasında da oldukça korkutucu olaylar oldu... bu arada siz sormadan söyleyeyim, bir faredir, böcektir falan diye düşünmeyin, öyle bir şey yoktu zira.

çok yakında bi korku kuşağı yapacağım radyoda, o günü anlatarak başlayacağım. o geceyi doğrusu...

annemi kaybettiğimiz ilk haftalardan birinde (2000 senesi) bir gece ailecek yaşadığımız olay. o zamanlar ahşap bir evde yaşardık ve birisi evin içinde yürüdüğünde döşemeler gacır gucur ederdi. o gece evde resmen birisi gitti geldi. o kadar korktum ki korkudan felç geçirecektim. o zamanlar deprem sonrası korkum devam ettiği için yalnız yatamazdım. allahtan babamın yanında yatıyordum zira korkudan ölebilirdim yalnız olsam. acaba gerçekten duyuyor muyum yoksa hayal gücümün bir oyunu mu derken, abim içerden odasından bağırdı “baba sen mi kalktın?” diye. ertesi gün kahvaltıda babam da aynı sesi duyduğunu itiraf etmişti.

birinin sizi izlediğini hissetmek kadar can sıkıcı durumdur.

'gel otur yanıma, küçücük odada volta atıp durma başım döndü. gel yahu, neyin var anlat bakalım. ne diye korkutuyorsun beni, rica ederim yapma.' derim ona.

çocukken bunu bol bol hissettim. o zaman bile bunu heyecanlı bulduğum oluyordu. korku filmi kafası işte: )