gecenin esasen huzur vermesi

gündüzün hengamesi ile sabahların dehşeti olmayınca tadından yenmeyen olgu.

her şeyden öte ses yok abi ses. bu memleketin kanseridir gürültü kirliliği.

geceleri yaşadığımızın hayatın huzurlu olmasıdır.
ama bu her insan için aynı değildir.
ben gece 2 gibi huzur buluyorum dertleniyorum kederleniyorum tamam ama huzur buluyorum.
çünkü sessizlikten aldığım keyif beni mest ediyor.
geceleri kafam daha iyi çalışıyor gibi hissediyorum geceleri verimli geçiriyorum belgesel izliyorum yazı yazıyorum masturbasyon yapıyorum kitap okuyorum.
bütün bu verimli çabalar sonucunda huzurlu bir gece geçiriyorum.

şuan çayımı aldım balkonda ankara soğuğu, 40 watt sun ve sigara. huzur diyemem buna ama adını koyamadığım güzel birşey.

--- alıntı ---
herkesin ortak kullandığı saatlerde zaman zayıflar, güçsüz düşer. çünkü paylaştırılmış, bölüştürülmüş, diri tutulmuştur; ışığın ve gölgenin oyunlarından mahrum bırakılmıştır; her şey çok aydınlıktır. nesnelerin ve hayatın görünüşü çiğdir. nesneler de gizlenir, esinler de… kelimelerin yalnızca bir anlamı vardır gündelikte. oysa, yerkürenin uykulu olduğu saatlerde doğa da, nesneler de kendilerini daha çabuk ele verirler. zamanın daha som, günün daha zayıf olduğu saatleri kullan yeryüzüyle söyleşmek için. sözcüklerin ilk günkü anıları en iyi öyle anımsanır, öyle anlaşılır.

--- alıntı ---

gecenin kendini dinleme imkanını daha fazla sunmasından dolayı gerçekleştirdiğidir. bazen verdiği bazen de hem alıp hem çaldığıdır gerçi. hoş alıp çaldığı zamanlarda bile gündüzün önündedir benim için. denişik.