genel müdür ile karşı apartmanlarda oturmak

aynı kattaysa bide insanı çok sıkan bir durum.
eski işimde genel müdür ile dairelerimiz karşı karşıya bakıyordu, işe bilerek geç kalmayı planlardım, işten atılayım da asıl istediğim işe hali hazırda teklif varken gireyim maksadıyla.
hiç tutturamazdım planı, her seferinde balkondan bana seslenirdi genel müdürümüz ''sırpski benim arabayı çıkmadan bi yıkatsana'' derdi.
bıkmıştım ulan bir keresinde ''yeter ulan yeter,arabana da sana da başlarım, köle miyiz vale mi ulan kamil ? '' diye bağıracaktım ama bağıramadım hiç olmadı o.
o yüzden o sezon hep o işte mahkum olarak çalıştım, hayır istifa da yazdım kaç kere, eleman manipülasyon ustasıydı, bir şekilde yıldırıyordu, maaş+sigorta da çatır çatır gününde yatıyordu, ama sevmediğim hatta tiksindiğim bir işti.

el sallamak için ideal bir fırsattır.

hastayım işe gelemeyeceğim dediğin gün, aracın arkasına piknik sepetini sıkıştırmaya çalışırken yakalanmaya sebep olabilir. sakıncalıdır.

iş yerinde kasım kasım kasılmasına gerim gerim gerinmesine son demektir. genel müdür değil ama benim muhasebeci olduğum şirkette finans müdür yardımcısı bi adam vardı. aynı mahallede oturduğumuzu fark etmemiz sonrası yemekhanedeki tavırları bile değişmişti.