gergin hissettirecek her şeyden kaçıp saklanmak

kısa süreliğine de olsa stres, sıkıntı, gerginlik yaşamamak uğruna, bunları göze alan pek çok insanın eriştiği kazanımlardan tamamen feragat etmek. genellikle yanlış kabul edilen bir tavır.

ateşe elini uzatmamaktır.
habire ertelemektir rahatlamaya çalışmaktır.
ama maalesef hayatta bazen gerginliklerle baş başa kalıyoruz ve kalacağız.
en azından kaçıp saklandığımız zamanlarda gergin durumlar için kendimizi yetiştirmeliyiz.

içinde yaşadığınız o pembe balon er geç bir gün patlıyor ve gerçek dünyayla karşı karşıya kalıyorsunuz. alışmak en iyisi. iyi de var kötü de var hayatta.

kaçıp saklanmak yerine ertelemek daha iyi bir yol olabilir. sıkıntı verici durumu hayalinizde yaşanıp biterken canlandırıp kendini hazırlamak, olasılıkları hesaplamak ve sonrasında maruz kalmak gerekir. sonuç ne olursa olsun tecrübedir bir yerlerde işe yarar. tanım: üzgünüm ama kazanan insan davranışı değildir.

bir nevi kendini korumaya almaktır.

çoğunlukla istemeyerek yaptığımdır.problemin üstüne gitsem çözüleceğini ben de biliyorum oysaki.

bizi gergin hissettirecek şeyler çoğunlukla konfor alanımızın dışındaki şeyler oluyor. ve rahatlığa alıştığımız için konfor alanımızdan çıkmak istemiyoruz. kendini geliştiremeyen, yetiştiremeyen insanlar olarak kalıyoruz. sürekli yapılmamalı bence bünyemizin rahatlamaya da ihtiyacı var. ama maalesef uzun süren rahatlık potansiyelimizi öldürüyor. anksiyeteden muzdarip biri olarak söylüyorum, gerilmek bazen iyidir

korkuya sebep olan durumla yüzleşmek istememe hali.
hissettireceği duygudan kaçmak.
zamanın zamansızlığında kaybolmak.
aklın hapishanesinde kendini esir tutmak ve çıkmak istememek.

insanın kaçtığı aslında kendisi. sizi geren ya da korkutan şeyler belki gerçekten herkesi korkutacak şeylerdir ama belki de öyle değildir.

ben mesela sunum yapacağım günlerde inanılmaz gergin hissediyorum. sunum için hazırlıklı olmamak da bunun sebebi olabilir ama esas sebebi benimle ilgili.

topluluk önünde konuşmakla ilgili sorunumu içten içe bildiğimden sunum yapmaktan korkuyorum.

bugün 50-100 kişiye karşı sunum yapamayan ben belki yarın 300-500 kişinin önünde sunum yapmak zorunda kalacağım. bu nedenle bu korkuyu bir an önce yenmeliyim farkındayım ama böyle şeyler de akşamdan sabaha olmuyor.

benim dış görünüşümle ilgili hoşnutsuzluklarım var. kendi fiziksel görünüşümle barışmadan sunum becerim de gelişmeyecek.

(bkz: kaçabilirsin ama saklanamazsın)

gerçekten aşık olunca kaçıyorum. bağlanmaktan kaçıyorum. kendimce kendimi korumaya çalışıyorum.