1.
çocukluğumdan beridir aklımdan çıkmayan düşünce sanırım bu dünya biraz büyük geliyor bana
devamını gör...
2.
sigara paketi,çakmak ve tükenmez kalem gibi arkadaşlar edinebiliriz.*
devamını gör...
3.
muhteşem bir fikirdir.
şu başlığı okur okumaz takip ettiğim başlıklar arasına aldım. aylar geçti orada durdu da durdu. sürekli bir şeyler yazmak için kafamda kurdum durdum. zihnimde yazdım yazdım sildim.
sonra düşündüm ki bu muazzam bir fikir. gömleğin cebinde yaşamak benim gerçekten çok isteyeceğim bir şey olurdu. elbette belli koşullar gerekli bunun için.
bir kere tercih edeceğim gömleğin güzel bir kadın tarafından giyilmesi gerekir. bu kadının fiziksel olarak gömlek cebinin gerilmesine neden olmayacak fiziksel bir özelliğe sahip olması da benim için elzemdir. zaten sadece cebinde yaşamak için değil genel olarak da böyle bir gerginlik yaratacak fiziksel özelliklerden hoşlanmıyorum.
kimyasal etkilerle değil de doğal olarak güzel bir kokusu olan bir kadının bu gömleği giymesi de isteyeceğim şeylerden bir tanesidir. gömleğin cebinde yaşarken gömleği giyen kişinin her hareketinde güzel bir kokuyla sarınmak hayatı daha yaşanılır kılabilir elbette.
gömleğin cebinin transparan ya da gözenekli olması da benim için olmazsa olmazdır. dışarıyı izlemek isterim. gömleğin sahibinin gezdiği, gördüğü yerlerde benim de gözlerim dolaşsın isterim açıkçası. hele kitap okumayı seven bir kadınsa gömleğin sahibi benim için yemeyip yanında yatılacak bir durum olur bu. onun okuduğu kitapları onun okuma hızında takip etmek müthiş bir keyif olur bence.
bu aralar çok keyifsiz, çok mutsuz, çok huzursuz zamanlar geçiriyorum. çok emin değilim bu durumdan ama kötü günlerden geçtiğimi düşünmek için geçerli nedenlerim var sanırım. o yüzden tam şu anda uygun bir gömlek cebine asla hayır demem.
şu başlığı okur okumaz takip ettiğim başlıklar arasına aldım. aylar geçti orada durdu da durdu. sürekli bir şeyler yazmak için kafamda kurdum durdum. zihnimde yazdım yazdım sildim.
sonra düşündüm ki bu muazzam bir fikir. gömleğin cebinde yaşamak benim gerçekten çok isteyeceğim bir şey olurdu. elbette belli koşullar gerekli bunun için.
bir kere tercih edeceğim gömleğin güzel bir kadın tarafından giyilmesi gerekir. bu kadının fiziksel olarak gömlek cebinin gerilmesine neden olmayacak fiziksel bir özelliğe sahip olması da benim için elzemdir. zaten sadece cebinde yaşamak için değil genel olarak da böyle bir gerginlik yaratacak fiziksel özelliklerden hoşlanmıyorum.
kimyasal etkilerle değil de doğal olarak güzel bir kokusu olan bir kadının bu gömleği giymesi de isteyeceğim şeylerden bir tanesidir. gömleğin cebinde yaşarken gömleği giyen kişinin her hareketinde güzel bir kokuyla sarınmak hayatı daha yaşanılır kılabilir elbette.
gömleğin cebinin transparan ya da gözenekli olması da benim için olmazsa olmazdır. dışarıyı izlemek isterim. gömleğin sahibinin gezdiği, gördüğü yerlerde benim de gözlerim dolaşsın isterim açıkçası. hele kitap okumayı seven bir kadınsa gömleğin sahibi benim için yemeyip yanında yatılacak bir durum olur bu. onun okuduğu kitapları onun okuma hızında takip etmek müthiş bir keyif olur bence.
bu aralar çok keyifsiz, çok mutsuz, çok huzursuz zamanlar geçiriyorum. çok emin değilim bu durumdan ama kötü günlerden geçtiğimi düşünmek için geçerli nedenlerim var sanırım. o yüzden tam şu anda uygun bir gömlek cebine asla hayır demem.
devamını gör...
4.
onbeş santim boyutunda yarı insan yarı ahtapot bir canlı iseniz gayet mümkün olandır.
(bkz: chiara bautista)
(bkz: chiara bautista)
devamını gör...
5.
zapatistaların geleneğidir. subcomandante marcos bunu şöyle anlatır.
eskiden kahkahalarla gülerdi ama artık gülemiyor. onu cebimde taşıyamazdım ama onu öldüren kurşunu sakladım. kurşuna nereden geldiğini sordum. “bir silahtan” diye cevapladı. kendileri de başkalarının hizmetinde olan iktidardaki güçlere hizmet eden bir askerin silahından. o ölümcül merminin vatanı yoktur. ve mermileri değil, kardeşlerimizi cebimizde tutabilelim diye sürdürdüğümüz mücadelenin de vatanı yoktur. işte bu yüzden zapatistaların üniformalarında bir sürü cep vardır. bu cepler mermileri değil kardeşleri saklamak içindir.
ceplerimizi bir daha açmamak üzere dikip sadece hatıra olarak taşıdığımız günleri görmek dileğiyle.
eskiden kahkahalarla gülerdi ama artık gülemiyor. onu cebimde taşıyamazdım ama onu öldüren kurşunu sakladım. kurşuna nereden geldiğini sordum. “bir silahtan” diye cevapladı. kendileri de başkalarının hizmetinde olan iktidardaki güçlere hizmet eden bir askerin silahından. o ölümcül merminin vatanı yoktur. ve mermileri değil, kardeşlerimizi cebimizde tutabilelim diye sürdürdüğümüz mücadelenin de vatanı yoktur. işte bu yüzden zapatistaların üniformalarında bir sürü cep vardır. bu cepler mermileri değil kardeşleri saklamak içindir.
ceplerimizi bir daha açmamak üzere dikip sadece hatıra olarak taşıdığımız günleri görmek dileğiyle.
devamını gör...
6.
aklıma direkt babam geldi. onun gömleğinin cebinde yaşama fikri huzur verdi. minnacık oluversem keşke.
devamını gör...
7.
kimin gömleğinin cebi olduğu da önemli tabi.
devamını gör...
8.
devamını gör...
9.
gitmesi gerekiyordu, ne o; ne ben hazırdık ayrılığımıza.
“keşke dedim….. , keşke ufalıp küçülebilsem. cebine sığsam da her yere gelebilsem seninle. işin oldugunda sessizce sıcağında uyurum. korkunca kokunu çekerim bilirim burada oldugunu, yalnız kalınca çıkartır cebinden sohbet ederiz yine güleriz” öylece gidiverdi cebinde hayallerimle… yaşadık yinede. şimdi kendimi olmasa da çocuklarımın hatıralarını koyuyorum ceplerine gideceği zamanlarda.
“keşke dedim….. , keşke ufalıp küçülebilsem. cebine sığsam da her yere gelebilsem seninle. işin oldugunda sessizce sıcağında uyurum. korkunca kokunu çekerim bilirim burada oldugunu, yalnız kalınca çıkartır cebinden sohbet ederiz yine güleriz” öylece gidiverdi cebinde hayallerimle… yaşadık yinede. şimdi kendimi olmasa da çocuklarımın hatıralarını koyuyorum ceplerine gideceği zamanlarda.
devamını gör...