gülerek ben yemek yapmayı bilmem ki diyen kadın

içten içe üzüntü duyan ama bunu eşrafa belli etmeyen narin kızdır. kendisine tavsiyem bir an evvel bir şeyler öğrensin. mesele sadece evlilik değil, bir gün muhakkak o mutfağa girip kendine bir şeyler hazırlaman gerekecek.
ayrıca inan bana dolma yapmak kore pop dinlemekten daha zevklidir.

bazıları beklentiyi düşük tutmak için yalan söyler. bilmeyem kesime ise tavsiyem aşçı sevgili bulmaları.

bilmek zorunda değildir. ama bilse de fena olmaz.

e bilmek zorunda değil

tatlı göründüğünü sanır ama değildir.oysa mesela bir tatlı yapsa tatlı gözükebilir.

fark etmez.

evde yemek yapmakla bir uygulama aracılığıyla eve yemek söylemenin maddi olarak hiçbir artısı eksisi kalmadı.

insanlar yemek yapmayı sadece alınan et-sebze falan fiyatı sanıyor. oysa bunun yapımı-bulaşığı için harcanan suyu-elektriği vs dışarıdan söylemekten daha pahalı bir hale geldi.

keşke içli köfte yapmayı bilse ama mutlu ederdi.

yemek yapmak sadece kadınların üzerine tanımlanmış bir görev değildir. yemek yiyen herkes, yemek yapmayı bilmelidir.

eee ne var yani bilmek zorunda mı sen bil!

sevgilisinin ona engin bilgilerini öğretmesini isteyen birisi olabilir.

ağlayarak ‘ben yemek yapmayı bilirim ki’ diyen kızın kasvetli acılarından bihaber dişi.

gülerek yemek yapmayı bilmediğini söyleyebilen kızdır.

yemek yapmayı bilmek zorunda değil tabiki ama ben 2 yumurta bile kıramam deyip bununla övünenleri asla anlayamıyorum. tamam en elit sensin.

hahaahha. normaldir, bu üzüntü duyulacak bir şey değildir. şu zamanda basit bir tarif açıp yapmak gayet kolaydır, bunun için bilmediğine üzülmek gerekmez.

herkes (erkek ve kadın) yemek yapmayı bilmeli arkadaşlar, ne yani aç mı kalacaksınız?

genelleme yaparsak herkes yemek yapmayı bilmeli. sadece yemekte değil olay tek başına hayatta kalabilmek için neyi bilmen gerekiyorsa bilmek zorundasın nereye kadar başkalarından yardım alabilirsin ki. ayrı eve çıkınca çünkü yani ailenden ayrılınca eğer her gün dışardan yiyecek paran yoksa ister istemez öğrenirsin diyelim ki bu hiç olmadı o zamanda ailene yardım etmek için öğrenirsin sürekli annen baban besleyemez ki seni. biraz konfor alanlarımızdan çıkmalıyız. bunun övünülecek bir tarafı yok ve belli bir yaştan sonra buna insanların nasıl ya demesi gayet normal.

"senin canın sağ olsun" derim.
3-4 yıl öncesine kadar karşı cinste aradığım en temel özelliklerden biri de mutfakta becerikli olmasıydı. sonra bir ilişkide bir kişinin mutfakta becerikli olmasının yeterli olduğunu anladım ve o bir kişi bendim.

en akıllı kız tipidir. elini ne yemeğe ne bulaşığa sokar. tırnakları bakımlı ve elleri pamuk gibidir. yemek ve bulaşık kokmaz . yemek yapmayı bildiğim için pişmanım.

yemek yapmak, ütü yapmak, temizlik yapmak vb. tek bir cinsiyete atıf edilecek eylemler değildir. her insanın kendi başına hayatını idame edebilmesi için usulünce bilmesi, öğrenmesi gereken şeylerdir. burada kastettiğim, örneğin yemek yapmayı bilmek illa ki sulu yemek, çeşitli fırın yemekleri vesaire gibi aşamalı ve bazı insanlara kompleks yapıda görülebilecek şeyler değil. kastettiğim şey kişinin kendini doyuracak kadar yemek yapabilmesidir. sandviç yapmak bile buna dahil edilebilir. hiç kimseden kendi yapabildiğiniz işin aynısını bekleyemezsiniz. böyle bir lüksünüz yok. herkes yapabildiği kadar yapar ve yapmalıdır da. başkasına yaranmak, memnun etmek için yaşanmaz. salça, soğan biraz yağ ne koysan o yemek oluyor üstüne demek başkalarının üzerinden ego tatmin etmekten başka bir şey değildir. eğer bu kadar kolaysa her şey siz de bir zahmet başkalarına saygı göstermeyi öğrenin. onları bir kalıba sokmayın.

sevgilisinin gülerek "hayvanın oğlu değilim ben aşkım, bu kadar gerilme. ben yaparım/dışardan söyleriz." dediği kızdır.