güne bir goebbels yalanı bırak

basını, hükümetin kullanabildiği dev bir klavye olarak düşünün.

"propagandada kullanılan yalanlar ne kadar büyük olursa insanların onlara inanması kolaylaşır, yalanın etkisi artar."
teorik olarak yalan sayılmaz aslında doğru bir tespittir.

ekonomi çok iyi.

insan olduğumuzu en son ne zaman hatırladık ?
dürtülerimiz her tatmin olduğunda mı gerçekten dokunabildik?
ne kadar küçük,sistematik,basit ve monoton olduğumuzdan dolayı mıdır bilemem.
kırılgan benliklerimiz bunu kabul etse de görebilecek miyiz?
bunu duvarıma asabilecek miyim?
hayatta kalmanın çok yolu var.hiç bir yol ruhunuzdan geçerken sizi de içinde bir anı olacak şekilde sildi mi?gizlice,ipucu gibi,ruhani.
bıraktığınız izler yolunuza düşen insanlar tarafından farklı farklı okunsun bırakın.
siz hiçbir şeysiniz.ben de dahil.
tutkuyla yaşama tutunma arzusu,bütünlük,bütünün hayrı.
peki sen diğerlerinin nefesi ya da sesi olmadan karanlıkta yolunu bulmanın ve bulamamanın zevkini hiç tattın mı?
umrumda değil.insanların gözlerindeki parıltıyı gördüğüm anda kodlarımda yazanlar-ki her biri güçlüce-ikiye ayrılır ve aradan başka birşey doğar.tarifsiz.ev gibi.yeni değil,her geldiğinde hafızana kazıman gereken türden,yaşadığını hatırlamak için.
o zaman ne cinsiyetim oluyor,ne de herhangi birşeyin anlamı.benliğim sadece senin deneyimin oluyor.madem benciliz-
ortalama 70 senemiz var.sadece yaşasak?

bir şeyi ne kadar uzun süre tekrarlarsanız, insanlar, insanlar ona o kadar fazla inanırlar