hayat bir yolculuk mudur sorunsalı

özellikle tasavvufta sürekli olarak vurgulanan hayatın bir misafirhane bizimse bu yolculukta birer misafir olduğumuz ne kadar aklımıza yatıyor? bir yolculuğun bitmez tükenmez yolcuları mıyız? nereye ilerliyoruz? belki de hayat bir son duraktır. belki bir sonun başlangıcı. bahislerin tutup tutmayacağını bilemiyoruz.

hayat bir yolculuktur camları olmayan otobüste.

son durakta inecek var.

hayat bi yolculuktur iç iç kudur.. ayrıca yolculuğun muavini de ibrahim tatlıses şaka gibi bu yolun sonu ölüm güzelim ben seninle yolculuğa da varım.

ta kendisi.

"hayat bir yolculuk sen gel otur yanıma" diyorlar ya sanırım onlar trenle falan gidiyor. ben yürüyorum zira arada hızlı hızlı arada dinlene dinlene... kimseyi de oturup bekleyemem yanımda yürümek isteyen yetişsin bana.

"sonu mutluluğa varan bir yol yoktur. yol mutluluğun kendisidir." - buddha