hayat gerçekten çok kısa

bugün akşam saatlerinde evimize yakın bir yerde kaza oldu. çığrış, bağrış,ambulanslar,itfaiye, jandarma... annem şiddetli bir çığlık duyduğunu dedi, ben sözlükten yazı okuyordum duymadım.
başta genç bir çocuk arabayla çarpıştı dediler,feryat figan annesi sandık. öyle değilmiş. sınıf arkadaşım ve babası arabalarıyla sarhoş biri ile çarpışmış. babası ölmüş. ne diyeceğimi bilmiyorum. bunu tahmin etmedik. babası gerçekten çok iyi biriydi. arkadaşımın annesiydi o bağıran, sinir krizi geçiren kadın. evimiz o kadar yakın değil ama kadının içi yandı. arkadaşım nasıl bilmiyorum. allah'ım onu önce annesine, kardeşine ve bize bağışlasın. babası oracıkta sarhoş birinin arabalarına çarpmasıyla öldü. hiçbir şey yapamıyoruz. arkadaşım, annesi, kardeşi, kim bilirdi son kahvaltılarını bugün yaptılar, babası son kez gülümsedi, onlara sarıldı. keşkelere boğulduk, gözyaşlarımız aktı, şok yaşadık, düşünemiyorum ben ne haldeler. hayat işte belli değil hiçbir şey. üzülmek, nefret, kötülük için değmez. sevdiklerimizi kırmayalım, yüzlerini gülümsetelim, ne olursa olsun sevdiğimiz kişiler biriciktir.