hayatın en zor yaşları

21.çünkü o yaştayım.

başkasının bakımına muhtaç olunan herhangi bir yaş. özellikle yaşlılıkta...

aşk acısı, işsizlik, fakirlik, dost kazığı şu bu... bunların hepsi bir şekilde geçiyor ya da bunlara alışılıyor. hayattaki en zor şey, birinin yardımı olmadan en temel ihtiyaçlarını giderememek. bu yüzden birçok şeyi dert kategorisinden çıkarmak gerek. hayatta gerçekten çok daha zor olan şeyler var çünkü.

yalnız olunan her yaş.
arada arkanızı kollayan, biri olmadan yaşanan her yaş.
bir kaç kişiyi çok sevin, siz yokken bile sizi hatırlarsınlar.
gülerek baksınlar size.
aklınıza gelince gülün.
yalnız doğduk yalnız ölecez, arada yalnız kalmamak lazım.

belirsizliğin, kararsızlığın, virajlarin olduğu yaş...

tecrübe ettiğim kadarıyla 25’den 26’ya geçiş. psikolojik bir eşik gibi bir şey. artık belli bir olgunluğa eriştiğini, 20’li yaşların yavaş yavaş geride kaldığını hissediyor insan. geleceğe yönelik planlarını sahaya sürüyor, çok ciddi kararlar alıyor vs vs liste böyle uzayıııııp gider aslında. bu dönemde atılan her adımın bundan sonraki yaşamı doğrudan etkileyeceğini düşünüyorum. bakalım romalılar benim için her şey yolunda gidiyor şimdilik. dua edin her şey çok güzel olsun..

hastalanıp, ölmek isteyip de bir türlü ölemediğin anki yaştır herhalde.