hayatını kime adadın sorusu

adak, adamak bir çeşit söz vermektir. insan gerçekleşmesini çok istediği bir durum için bu ifadeyi kullanır. hayat ise adanamayacak kadar değerli ve biriciktir. peygamber ibrahimi hatırlatır hemen. kim kendi hayatini yok sayarak kendini bir başkasına adayabilir? kendi benliginden vazgeçip başka bir benligin emrine amade olmak dile ne kadar kolaydır. vazgeçilmez sanılan kişiyi kaybetme korkusuyla birden dokuluverir ağızdan; kendimi sana adadım! ımkansiz sözler söyletir aşk ve beraberinde kaybetme korkusu. etkilemek için söylemeyeceği söz yoktur dilin. tüm kozlarını masaya yatırır imkansızı görünce. oysa gerçek olan böyle değildir. insan özünde benlik hep vardır ve bir noktada bastirilmaya rağmen ortaya çıkacak ve kendini ortaya çıkaracaktır. işte o zaman adamak durumu sona erecektir. hayat bizim biricigimizdir. adanmasi pek de mümkün değildir sırf bu yüzden.

şahsi olarak cevabım hayatimi adamayi denedim fakat başarısız oldum.

bir (bkz: fakat müzeyyen derin bir tutku) ukdesiydi.

adayacak bir hayat bulamadım.

aileme fakat henüz bir şey başarabilmiş değilim.

hiç bir şeye, sanırım bir hayatım olmamasının sebebi de bu.

ömrümü veriyorum..
bir daha gelecekmişim gibi şu adi dünyanın gaddar insanlıgına..

kediler başta olmak üzere sokak hayvanlarına ardından ise aileme. ilki aktif ikincisi ise sözde olabilir tabi ama çalışmalara devam

romantik bir soru.
ben 9 yaşında, sarı saçlı, upuzun kirpikleri olan, güzel mi güzel bir kıza adadım. hiç pişman değilim. benim yaşayamadığım herşeyi bu ufaklık yaşadıkça içimdeki tatmin duygusunu anlatamam.

nesquik mısır gevreğine adamıştım bir zamanlar...
baktım ki gulutene ve laktozlu süte karşı inceden bir hassasiyetim var.
adamayı bıraktım. şimdi laktozsuz süte ve laktozsuz süt ürünlerine adadım diyebilirim. evet.
laktozsuz süte adadım.

benim için cevabı: “çocuklarıma ve mesleğime” olan sorudur. net.

evladıma. sırf bana muhtaç olmasın diye. bakmasını beklemiyorum.

3 evladıma.
ama öyle onlara kul köle olma cinsinden değil, sadece önceliğim onlar.
yarın bir günde öyle olacak, bir anne önce evladını düşünür sonra kalanları.
annenin yanında olanlar, bunu hep hesaba katmalı.
anne ise her zaman, onların düşünmemesi gereken insan olmalı.
hayatlarını kurarken düşünmemeleri gerekir
ailelerini kurarken düşünmemeleri gerekir.
düşünmemekten kastım, bu kadın ne olacak diye düşünmemektir.
hesaba katsınlar ama düşürmesinler.
(bkz: kendine yeten anne), kendini de düşürür.

aileme adadım. ama henüz onların iyiliği için kendi içimde verdiğim sözleri yerine getiremedim. en çok koyanda bu