hem kentli hem de varoş olmak

kanımda kentlilik de varoşluk da var.

malpertuis filmini de recep ivedik 3 filmini de çok beğeniyorum mesela. xd

ya da george frideric handel ve ludwig van beethoven'ında da cengiz kurtoğlu ve güllü'nün de hayranıyım. *

kocaeli/tütünçiftlik doğumlu olsam da çocukluğumun büyük dönemi aydın'ın merkezinde geçti ve orası o zamanlar görebileceğiniz en nezih yerlerden biriydi. çocukluğumun ileri dönemi ve ergenliğimse söke'de geçti ve orası da cidden tekinsiz, o yaşlardaki biri için tehlikelerle dolu bir yerdi ve ben "beton köy" derdim söke'ye. dediklerimden soyutlasak bile "çirkin" bir şehir bence. sonrasından ve şimdi yaşadığım yerlerden bahsetmeme gerek yok zira karakterim, ergenliğimden sonra büyük oranda oturmuştu zaten. ayrıca bebekliğimden beri sürekli memleketim güllübahçe'ye giderdik. özellikle de baba tarafımdan dedemlerin oralarda gerçek bir rum soslu köy yaşamı vardı diyebilirim. anne tarafımdakilerin orasında ise normal bir kasaba hayatı vardı, ki zaten güllübahçe esasında bir kasabadır. bu tarz hayat(lar)ı da epey deneyimledim yani küçüklüğümden beri.

böyle olmamda herhalde bunların payı vardır. yani öyle sanıyorum en azından.

elbette herkesin yaşanmışlıkları ve bunlara göre karakterinin şekillenmesi farklıdır.

burada sosyolojik yazılar yazan yazarlar da çıkabilir aslında. başlık bence buna müsait.

tanım: yarı-itiraf tadında açtığım başlıktır.

kentle mi varosluk/elitlik belirleniyor. kent veya baska bi yer, mal maldir. ıster new yorkda dogsun.

iki arabesk dinlemeyle varoş, insanları içeri hapseden, balkonu bile olmayan birbirinin kopyası site dairelerinde oturup, hiç tanımadığın insanlarla otoparktaki arabanın modellerini yarıştırarak da şeherli olunmaz. köylüyüz biz.

bonuz:


bonuz2:
georg simmel - metropol ve tinsel yaşam

içimdeki çaykara kadını ve ankara erkeği kapışıyor benimde. bi yanım kaynanamı severken diğer yanım hastanelik ediyor.*

(bkz: guilty pleasure)

şehir merkezine yakın fakat varoş bir semtte yaşayanların içinde bulunduğu durum.

memleketin hemen hemen hepsi. hatta hemen hemen değil, hepsi.

kırsalda büyüyüp kentte yaşayınca böyle oluyor. hiç bir zaman elit, şıkıdım şıkıdım olamayacağım. üzerimde yerleşik durmuyor. yaşasın varoşluk...