hep aynı bedende yaşamak zorunda olmak

yaşadığın evden, şehirden, hatta bir yerden sonra birlikte oldugun insandan bile sıkılabiliyorsun.
eşyaları değiştir, taşın, yolları ayır. aklına ne geliyorsa hepsinin çözümü var.

sıkılganlıkta harbi master yapmış birisiyim. bu gün dışarı çıkmadan önce hazırlanırken aynaya şöyle bir bakıp düşündüm. tamam kendimi cidden beğeniyorum, beğendiğim kadar seviyorum. ama aynı bedende yaşaya yaşaya da nereye kadar?

çok isterdim şöyle senede bir iki kez farklı bedenlerle farklı hayatlar yaşayıp tekrar tak diye asıl bedenime geri döneyim.

bakın buraya dikkat emin değilim ama kesin bunun üstünden film senaryosu dönmüştür. işte öylesine de heyecan verici bir istek.

tıhh insan kendinden sıkılır mı yiaaa falan demeyin hiç. sıkılmaktan ziyade arada değişiklik istemekte mevzu.

edit: cümlemizi islah etsin kardesim cümlemizi yokluğun belli oluyordu gözümüz yollarda kaldı.

bülent ersoy sen misin?

doğarken, büyürken, yaşlanırken vs. hepte aynı değil sanki.
bir aynı bir o kadar aynı değil.
kendime bakınca buna zorundalıktan çok olması gereken gözüyle bakıyorum ben.
her yıl bir beden değiştirme olsaydı nasıl olurdu? her yıl kimlik çıkar, çevrene kendin olduğunu ispatlamaya çalış, o bedene alışana kadar hop başka beden? o bedenin öncesi ve sonrası? bu kaos yaratırdı ve hazıra konmaya da benziyor üstüne anlam yitirme olayı da var.
kendi bedeninin her an'ı sana ait bundan daha mükemmeli olamazdı bence ve bunu hem iyisiyle hem de kötüsüyle düşünüyorum.
anlamı ya da değeri olan şeylerde teklik ve kalıcılık sevdiğim için öyle geldi belki. bunlar dışındakilerde farklılık ve yenilik ararım sadece. çok sıkılgan bir insanım ama öbür türlüsünde sıkılmak aklıma bile gelmez.
ve beden insanın elinde olan bir şey değil (ruhumuzu kendimiz belirlerken bedeni belirleyemiyoruz ya) o yüzden bunun değiştirilme düşüncesine girilmesi bile haddinden fazla anlam katıyor sanki. beden bir içerik için bir kapak işlevi görüyor. ve yanılgıya çok müsait. kısacası neredeyse boş bir olay dışarıdan bakınca ama kişi kendine bakınca boş veya anlamsız bulmamalı.
o yüzden günler, kafadaki düşünceler ve alanı hep aynı kalmasa yeter...
ve olay aynı bedenden çok belki de aynı şekilde bakmaktandır? aynı bakarsan aynı görürsün sonuçta.

he valla.

inşallah reenkarnasyon gerçektir de bir dahaki sefere kartal oalrak falan doğarım.

ey tanrım, beni yaratırken bir iki statıma fazla puan verseydin ya. zekadan kısıp tipe vermek mesela. ikisi birden olmayınca biraz zor oluyor da...

öldükten sonra bilinciniz sanal dünyaya aktarılacak böylece sonsuza kadar yaşayacaksınız o yüzden çok da şey etmeyin.
şu anda olan ise internette bedavaya dağıttığınız her bilgiyle sizin sanal bir avatarınız oluşturuluyor. ne kadar çok bilgi verirseniz oluşturulan bu sanal avatar da o kadar çok size benzeyecek. yani şu anda ölseniz bile sanal bir kopyanız sonsuza kadar sanal dünyada yaşamaya devam edecek.



(bkz: black mirror)(bkz: san junipero)

bundan kaçamayacağız bebeklerim. bu yüzden sahip çıkın. sevmeyi sevilmeyi bilin gülün eğlenin iyi beslenin iyi şeyler için içinizi temiz tutun. kalbinizi de. iyileşmeyi deneyin ya. kendi içinizi affedin kendinize medenileşin. başkalarına gösterdiğiniz iltiması mutluluğu hediyeyi siz de hak ediyorsunuz. mesela ben yarın kendime çiçek almaya gidicem çünkü niye olmasın anladın mı? niye ben hak etmeyeyim. bedenim aklım ruhum bütünlüğüm niye hak etmesin bunu? gayette hak ediyoruz. sizi de öptüm bays.

ergenlik sancısı o. büyüyünce gecer.

isteyen yazarların bedenine girebilirim.
ben de bedenimden sıkıldım da.
t : bir zorunluluk

bedeni farklılaştırın efenim, kimse aynı bedende yaşamak zorunda değildir.
kilo alın, bazen verin, bazen ölümün eşiğinden dönün falan. bunlar hep yaşama belirtisi.

kendimi çok seviyorum özellikle de fiziğimi bir başka kadın olmak istemezdim.

her 10.000 km' de yağ bakımı yapıldığında sıkıntı yaratmayacak zorunluluktur

gırgırına arada hayal gücünüzle başbaşayken:"ulan şu vücutta şu hayatı yaşasam nasıl olurdu acaba?" diye düşündüğümüz elbet olmuştur bir zaman. fakat şaka bir yana cidden böyle bunu bir zorunluluk olarak görüp de üzerine kafa yoran, hayıflanan varsa da geçmiş olsun. hayatınız boka sarmaya devam eder. değiştirebileceğiniz şeyleri değiştirmek sizin elinizde olup kalanı çokta fifilememek lazım.

hiçbirimiz doğduğumuzdaki bedenimizde değiliz bütün hücrelerimiz dokularımız organlarımız değişti gelişti ya da büyüdü

bazen değişiklik iyidir doğru.
seyretmeyenlere; www.imdb.com/title/tt4383594/