her indirimde yüzlerce liralık alışveriş yapan insan

tüketimin dibine vuran, ihtiyaç olsun olmasın para harcamayı hobi haline getiren, reklamlarla bunu başkalarına da aşılamaya çalışan insan grubu.

ben değilim. bir ben alacak bir şey bulamıyorum ya da alamıyorum sanırım. mesela tam alacak oluyorum, tükendi diyor.

bütün sezonu eski kıyafetlerle geçirir ve havalar değişirken biriktirdiği tüm parayı indirimdeki tapon mallara harcar. sezonda gözüne hiç ilişmeyen bir sürü kıyafet indirimde tüm albenisiyle gözüne fırsat olarak görünür. bilmediği kimsenin beğenmediği birkaç sezon parçası dışında çoğu ürünün indirime özel üretildiğidir.

o kadar abartmasam da indirim görünce gereksiz şeyler alan biriyim. kendinize hakim olun arkadaşlar. belki 80 tanr tişörtüm var giydiğim maximum 20 tane, geçen pantul alış verişine çıkacam, dedim aynısı olmasın evdekilere bir bakayım. etiketi üzerinde hiç giyilmemiş 3 tane pantul çıktı durup düşündüm. ben ne iğrenç bir insanım diye ne doyumsuzum diye.

muhtemelen zararı kârından fazla olan insandır.

yeni kapitalist dünyanın sistemine köle olmuş insan.

kadin takimi ya. ne musrif 1 topluluk lan bu teyzeler falan.

olur öyle arada. anlayışlı olmak lazım.

sırf bu yüzden alışveriş kredisi çeken arkadaşım var. bana çok garip geliyor, ihtiyacım olandan fazlasını sırf indirimde diye almam açıkçası. özellikle son zamanlarda ben iyice sadeleşmeye gittim, tüketime yönlendirilmemiz arttıkça benim midem bulanmaya başladı. yeterli kadar kıyafetim varsa neden 100 lira indirimde diye yenisini alayım ki, sürekli tüketmek içindeki bir boşluğu doldurmaya çalışmak gibi geliyor artık bana.

indirimlerde özellikle alışveriş yapmam. indirim bindirimli fiyatın indirilmiş ama aslında inmemiş hali oluyor genelde.