her şeyden önce ben bir kadınım

kadını objeleştiren, değersizleştiren, yok sayan, farklı kalıplara sokan, etiketleyen erkeklere sıkça söylenmesi gereken bir cümledir. bir kez söyleyince anlamıyor bu kesim çünkü.

böyle tiplerin bunu beyan etmesi iyi oluyo çünkü beyan edene kadar anlamıyosun..

bu aklıma geldi:

erkek olmak suç oluyor bu söylem araya girince. kadınlara bir sözüm yok ama bazı erkeklerin sıkıntılı tavırları yüzünden her erkeğe aynı bakılmamalı.

bir olayın ya da gelişmenin zarfında anlayışla karşılanabilecek bir cinsiyetçilik.
biraz ifade sorunları içeriyor. dil ve anlatım açısından insanın kendini geliştirme süreci sanılandan çok daha geniş bir zamana yayılıyor. insan gelişkin zihniyetlere temas ettikçe literatürünü de geliştirmeye muhtaç kalıyor. bilimsel ve kültürel her görüşün edebiyatından da nasiplenmesi gerekiyor insanın. öyle, 'kitap okumuyorum eksikliğini hissetmiyorum' , 'az konuşuyorum avant-garde olu oluveriyorun' diye diye ortalıkta dolaşmakla olmuyor bu işler.

az okuyan, az yazan, az konuşan (az düşünen) insanın çok zekiliğe, ermişliğe erişeceğine dair inanışlar gerçekliği yansıtmıyor. dehaların ve cahillerin karakteristik özellikleri ile mantık oyunları oynamayı bırakıp, rasyonel bilimleri anlamaya çalışın. (teknikler, yöntemler ve bunların neler ifade ettikleri. sıradan insan beynin kapasitesini aşan şeyler değil bunlar.)