herkesin espri yapmaya çalışıp kimsenin komik olmaması

fazla kalabalık arkadaş ortamlarının en nihayetinde geldiği nokta.

sen nasılsın, sen neler yapıyorsun, aa ben de öyleyim muhabbetlerinden sonra herkes sivrilme içgüdüsüyle espri yapıp hikayeler anlatır, ortamı bir kaos sarar ve aslında ortada gülünecek bir zeka parıltısı oluşmaz hiçbir zaman.
el mahkum ortamı terkedersiniz.

enerjisi tutmayan insanların,zoraki bir arada birbirlerini tutma yöntemi o kadar sıkıcı bir durum ki.

komik düşünüp anlatırken yüzlerdeki ifadeden aslında tamamen saçmaladığını fark etmektir , son bir gayretle mimikleri zorlayıp, bir kaç ek sözle zenginleştirmeye çalışmakta sıvazlama evresine geçersin ama nafile, mümkün olan kısa sürede ortamı terk etmektir.

ülkede herkesin cem yılmaz olma çabası olarak yorumlanabilecek harekettir.