herkesin sevgi bekliyor olması

kaç yaşında olursan ol ihtiyaçtır. sevmek sevilmek dünyanın en güzel duygulardır.

"sevgi en büyük güçtür" derler. insan hayvan bitki farketmeksizin en temel duygu ihtiyacıdır bu.

erkek adam böyle bir şey beklemez.
erkekliğe hakaret gibi geliyor.

ayıp, yanlış bir şey..

bu genellemeyi doğru bulmuyorum.

sevgi beklemiyorum daha acil önceliklerim var.

sonuçta kedi değiliz sevilmesekte olur, seven sevmiş zaten.

cinsiyetten bağımsız, hepimiz sevgiye ihtiyaç duyuyoruz. doğanın insana verdiği bir kalleşlik, insana hapı yutturan bir güdü diyebilirsiniz. tüm o saçmalıkları çekebilmek için gereken aktivasyon enerjisi de diyebilirsiniz. ne derseniz deyin, bu eksikliğin insan ruhuna iyi gelmediği açıktır. sevgi beklemek ve sevgiyi dilenmek arasında ince bir çizgi vardır. biz erkekler açısından bakacağız duruma.

bu noksanlık, yani alfred schutz'un tanımladığı "deficiency cognition" (yokluk tanıması) insanı her türlü kepazeliğin içerisine sürükleyebilir. son derece aşağılık durumlara düşürebilir. kişiliği bozuk, büyük bir ahmak güruhun oyuncağı haline getirebilir insanı. bir erkek olmanın ağırbaşlılığı, sağlam adam olup olmadığının sınanmaları da buralarda devreye girer. bu iç sıkıntısına karşı ortaya koyacağın irade ile sefillikten korunursun.

diğer türlü, yani çok afedersiniz bir bok kadar değeri olmayan, iki kelam okumaktan aciz, birey olmaktan kopmuş, birilerinin, rezil birilerinin bir o kadar rezil kopyası kişilikteki kadınların önünde sevgi dilenciliği yapar. algıları çok yüksek olan kadın cinsi, bu acziyeti anlayıp gereken haddi bildirir, öyle ya da böyle cezasını verir. sonrası, zaten bu erkeğin dilenciliğinin bedelini ödediği bir süreçle devam eder. erkek kişisinin kişiliksizliğini kadınlar bu şekilde adam eder.

bugün ortalıkta gördüğünüz ne kadar duygusal yönden sağlam, iradesi güçlü, kişiliğini oturtmuş biri varsa iyi ya da kötü mutlaka bir kadının terbiyesinden geçmiştir. bizim pembe hayallerimiz, onların gerçekliği ve acımasızlığıyla darmadağın olur ve o duygusal seviyeden sizi çekip çıkarır.

sevme ve sevilme ihtiyacı tüm canlıların özünde, doğasında olan dürtülerdir. yapılan araştırmalara göre sevme sevilmeihtiyacını karşılayamayan insanların bağışıklık sisteminin zayıfladığı, hastalıklara daha kolay yakalandığı ve mutsuz oldukları görülmüş.

saygı olsun da sevgi peşi sıra gelir zaten.

küçük büyük herkesin sevgiye ihtiyacı vardır.

işte sorun da o ya.
herkes sevgi bekliyor, ama vermiyor...

dünyanın en güzel hissi sevilmek olabilir sanırım ya, ben hep mutluydum, günlerim güzel geçerdi, en azından ben öyle sanardım. sonra aşık oldum. sevginin enerjisi bambaşka.

yani, doğru olan değil mi?

haz ve hız çağındağıyız bebeğim.
o dediğin ilgi olmasın tikat et!

yaşamın temelinde yer alan birkaç durumdan biridir.

hepimiz aileden alışık olduğumuz seviş şekline kavuşmak istiyoruz. yeteri kadar mesai harcayınca veya kötü ilişkiler yaşayınca da aslında doğru olan seviş şeklini aramaya başlıyoruz. hah tam burada aslında hayatını emen bütün yanlış ilişkilerinin kökeninde ailen olduğunu keşfediyorsun. sonraki süreç daha sağlam adımlara gebe. artık sorunun farkındasın, harika... ama sevgisizlik çok zor ve sabır taşıran bir şey olduğundan kırıntıların peşinden koşmak gibi bir gaflete düşmek her daim çok mümkün. yani aşk kırıntıları ile doymaktansa aç kalamıyor insan. zaten senelerce aç gezmiştir. minik bir ilgiyle birden hormonlar coşabiliyor. ailenin belirlediği o fabrika ayarlarına bir anda dönebiliyorsun.
hep mücadele...

çocuk yetiştirme ehliyeti olmayan birileri sevmeyi yanlış öğretti diye hayatlar b.ka dönüyor işte.
o yüzden sözlükte kadın taklidi yapan erkekler bile aslında büyük bir hüznün, acının eseri.

beklemem, çalışır kazanırım.