hiç utanıp sıkılmadan yalan söyleyebilmek

günümüz türkiye'sinde pek çok insanın sahip olduğu iğrenç bir yetenek. en son on yıl önce bir yalan söylemeye kalkıştığımda kızarmıştım. yüzsüz değilsen deneme bile. belli oluyor yalanın.

(bkz: profesyonel olarak yalan söylemek)

doğru şeyi yaptığınızı düşünerek yalan söylediyseniz utanmanıza gerek yoktur sanıyorum ki. yaptıysanız bir sebebi vardır. yok mudur?

sosyal medyada, hekesin; şehirli, zengin, durumu iyi ayağına yatması, bunun en belirgin örneğidir.

sorsan bir tek köylü, fakir ve tipsiz kimse yokturdur. oysa ki ülkenin hali ortada.

hastaliktan mi karaktersizlikten mi kaynaklandigini merak ettigim durum. gercekten böyle bir hastalik olup olmadigini merak ediyorum.
eski is yerimde biri vardi, cok cektim kendisinden. sürekli konusurdu ve bir seyler uydururdu. söylediklerinin büyük bir bölümü yalandi. beraber calistigimiz icin sahittik bu duruma. bizim gördügümüz seyleri bile degistirerek anlatirdi, bizim yanimizda.
bazi yalanlarina müdürümüz göz yumardi, isle alakali onun da isine geldigi icin. hayir bu böyle degil, söyle derdim, duymazdan gelirdi.
hadi gerektiginde yalan söylemeyi anladim ama insan en basit gündelik konularda sirf muhabbet olsun diye neden bir seyler uydurur ve yalan söyler.
tehlikeli bir durum oldugunu düsündügüm ve cok rahatsiz oldugum icin odami ve binami degistirmistim. yillar gecti hala aklima geldikce gerildigim bir insandir.

yalan para ile olsa yine yalan söyleyecek kimseler para verip yalan söyler yani kısacası pişkin ve yüzsüz olan bir kimsedir.hayatı yalandır.

biraz haysiyet efenim ya... gözlerimin içine baka baka yalan söylemeye utanmıyor an itibariyle.peki inandım tamam...
sen üzülmeyeceksen öyle olsun..