ikinci tanımın başlığa yön vermesi

dikkatimi çeken sorunsal.
başlığı açan kişi troll değilse de durumunu arz etmeye çalışan bir tanım girer.
ikinci tanım olaya makul ve tarafsız yaklaşırsa, takip eden tanımlar iyi kötü makul yaklaşıyorlar.
ancak tahrik eden veya linç eden bir tanım yapılırsa peşpeşe o yönde linç tanımları yapılıyor.
ya benim gözlemim yanlış veya sürü psikolojisi diye bir şey gerçekten geçerli.

edit : sevişmek isteyen zaten sevişiyor. konumuzun dışında*

şimdi ben sevişelim mi dersem herkes sevişecek mi yani.

çoğu tek tanımlı ve eskilere gömülmüş başlığı günyüzüne çıkartan ikinci tanımdır. ve bazen başlık ikinci tanımdan sonra alır gider başını uzak diyarlara. başlık sahibi için üzücüdür kısmen. neden ben değil de o, dedirtir.*

ilk tanımda girilen fikrin çeşitlenmesinden, zenginleşmesinden kaynaklanan doğru bir tespit olduğunu düşünüyorum. bir nevi laf lafı açıyor.

sohbet ederken de aynı şey oluyor aslında, biri konuyu açıyor diğer kişiler o konu üzerinden kendi fikrini beyan ediyor ya da bir hikaye anlatıyor.
ikinci tanım ya ilk tanımı destekleyerek fikri zenginleştiriyor ya da karşı çıkarak çeşitlendiriyor.

haklı tespitin, başlık bulmuş şekli.

buna ek olarak 12. tanımda da tam aksi bi yöne kayıyor. ben de ona dikkat ettim.
yani ikinci tanım sonrası herkes ya ayaklanıyor ya da yalıyor. arkasından 10* tanım öyle devam ederken sözlük entellerinden biri bir geliyor başlarım yapacağınız tanıma da diyor ve görüşlerini sıralıyor. arkasından gelen tanımlar da o minvalde oluyor her ne hikmetse.
sonra bi 10* tanım kadar daha öyle devam ediyor. ardından orta yolcular geliyor. tabi üçüncü sayfaya gelinmiş oluyor bu sırada başlıkta..

özellikle güncel konularda çok sık oluyor ve dikkatimi çekiyor bu durum. misal en basitinden, hatta en yakın geçmişte, hem de geçenlerde, piercingli bir öğrencinin sınava alınmaması mevzusunda zuhur etti bu hadise. ondan önce de kur'an'a tekme atan çocukta... sanırım sözlüğün bu yönü, genel olarak canım ülkem, türkiye'yi yansıtıyor.