ileride bana baksın düşüncesiyle çocuk doğurmak

bencillikten ve yalnız olma kaygısından doğan yanlış bir düşünce olduğunu düşünüyorum.

yalnız kalma kaygısı birçok insanda olsa da bunu iyileştirmek için çocuk doğurmak çocuğu asla düşünmeden yapılan bir şeymiş gibi geliyor.
sadece yaşlandıktan sonra ne hâle düşeceğini düşünüyor, onun dışında çocuğa bakıp bakamayacakları bile önemsiz olabiliyor.

bir de 'çocuğu veren allah rızkını da verir ' düşüncesiyle bencilliklerine daha da korkunç düşünceler ekliyorlar.
doğmamış çocuğa bile bunlar yapılabiliyorsa doğduktan sonrasını düşünemiyorum.

bazı ebeveynlerin düşünceleri gerçekten korkunç geliyor bu konuda.

evliliklerin pek çoğu da bu sebeple yapılıyor zaten. yalnız ölmemek için. yaşlandığımda bana bakan bir eşim olsun mantığında pek çok birey