1.
1954 oltu doğumlu türk şair. 93 harbi olarak adlandırılan osmanlı-rus harbi sırasında kafkasya'dan erzurum'a göçmüş bir ailenin oğludur. ilk ve ortaöğrenimini erzurum'da tamamladı. ilk şiiri otel odası 1972’de adımlar dergisinde yayımlandı. sonraki şiirlerini edebiyat dergisi'nde yayımladı. 1978 yılında atatürk üniversitesi edebiyat fakültesi'ni bitirdi. aynı yıl kırıkkale'ye edebiyat öğretmeni olarak atandı. iki yıl kırıkkale'de kaldıktan sonra istanbul'a, pendik lisesi'ne tayin oldu. 1983 yılında askerliğini yapmak üzere tokat'a gitti. orada rahatsızlandı ve müphem bir şekilde hayatını kaybetti. vefat ettiğinde evli ve bir çocuk babası olan şairin, hayattayken yayımlanan tek şiir kitabı satranç dersleri 1983 yılında yayımlandı. ölümünden sonra yayımlanan ve satranç dersleri'nde yer alan şiirlerinin yanı sıra yayımlamadığı bazı şiirlerinden oluşan göğekin 1991 yılında ankara yayınevi tarafından neşredildi. tüm şiir ve öykülerinin yer aldığı bu hüznün mesnevisi ise 2018 yılında ketebe yayınları tarafından yayımlandı.
satranç dersleri
ı
uzun bir nehirdir satranç
kıvrak ve uzatarak boynunu
nice güneş batışını yerinde görmüş boynunu
oysa veba tarihçileri bilmemişlerdir
her karenin bir karşıveba girişimi olduğunu
göğe bezgin bakanların bir türlü öğrenemediği
bir oyundur satranç
evet ilk aşk gibi bir şeydir ilk açılış
artık dönüş yoktur
kuşku bağışlanmasa da
tedirginlik doğal sayılabilir
ancak
yürümenin dışında bütün eylemlerin adı
kaçış kaçış kaçıştır
çapraz özgürlüklerinde filler
acılardan yapılmış bir alanda
ne zaman ki esrirler
yazsak defterlere sığar mıydı
şah açmazında vezirin ölümcül tutkusunu
yerine göre piyon da bir tufandır
içinde hep bir vezir sürekli mahzun
düz gider çapraz vurulur ve uzun uzun
günbatımlarını çağrıştırır
hüznü uçlarından dolanıp
yalın sıçrayışlarıyla piyonlar arasından
ürkek ama cesur ama sevimli
açsa duyargalarını o tarihsel şiire
iyi bir oyuncu en çok atları sever
sen ey atını kaybeden oyuncu
bir ilkyazdan koca bir güz yontan adam
bırak oyunu
artık
öyle bir ıssızlık düşle ki içinde
yeryüzünü kişnesin
bizim atlar
satranç dersleri
ı
uzun bir nehirdir satranç
kıvrak ve uzatarak boynunu
nice güneş batışını yerinde görmüş boynunu
oysa veba tarihçileri bilmemişlerdir
her karenin bir karşıveba girişimi olduğunu
göğe bezgin bakanların bir türlü öğrenemediği
bir oyundur satranç
evet ilk aşk gibi bir şeydir ilk açılış
artık dönüş yoktur
kuşku bağışlanmasa da
tedirginlik doğal sayılabilir
ancak
yürümenin dışında bütün eylemlerin adı
kaçış kaçış kaçıştır
çapraz özgürlüklerinde filler
acılardan yapılmış bir alanda
ne zaman ki esrirler
yazsak defterlere sığar mıydı
şah açmazında vezirin ölümcül tutkusunu
yerine göre piyon da bir tufandır
içinde hep bir vezir sürekli mahzun
düz gider çapraz vurulur ve uzun uzun
günbatımlarını çağrıştırır
hüznü uçlarından dolanıp
yalın sıçrayışlarıyla piyonlar arasından
ürkek ama cesur ama sevimli
açsa duyargalarını o tarihsel şiire
iyi bir oyuncu en çok atları sever
sen ey atını kaybeden oyuncu
bir ilkyazdan koca bir güz yontan adam
bırak oyunu
artık
öyle bir ıssızlık düşle ki içinde
yeryüzünü kişnesin
bizim atlar
devamını gör...
2.
"yalnız hüznü vardır kalbi olanın"
devamını gör...