insanlara küsen yazar

(bkz: yusuf atılgan)
iki büyük eseri olan anayurt oteli ve aylak adam kitaplarını yazdıktan sonra insanlara küstü
bir köye yerleşip otuz yıla yakın neredeyse tek bir satır bile yazmadı çiftçilik yaptı...

insanlığa küsmüştür.

benimdir.

hayatım boyunca bu insanlar kadar kötü, karaktersiz, ikiyüzlü, özgürlük düşmanı, yasakçı ve ırkçı varlıklar görmedim. keşke tüm insanlığa sıfırdan format atılsa, belki o zaman tekrar barışabilirim insanlarla.

insanlara küsmek değil de kendine küsmek demeliyiz sanırım. kendine küsen insan herkese her şeye küsmez mi?

bu devirde en mantıklı hareketi yapan yazardır. kendilerini tebrik ederim. biz yapamıyoruz, ben yandım siz yanmayın allah aşkına deyip duruyoruz, bir sazımız eksik.

bu devirde, insan her ne kadar sosyal bir varlık olsa da, en azından çevresinde dost dediği 2-3 kişiyi tutup, geri kalana küsmeli. hayatından çıkarmalı, selam dahi vermemeli, böyle olmalı, herkese mavi boncuk dağıtmak, herkese iyi olmaya ve iyi gelmeye çalışmak bir süre sonra sizden götürmeye başlıyor maddi manevi.

az insan çok huzur aslında.

rahmetli ibrahim erkal diyordu,

güllere de küstüm / açmasınlar
kuşlara da küstüm / uçmasınlar
selamımı kestim / dostlarımdan
aramasınlar
...

diye.
güzel demiş aslında.

fazla değer vermiştir

çocuk muyuz ayol küsüyoruz. gerçi bazen çok gerekli. ama komple küsmek de ne bileyim. biraz ergen işi. sosyal maymunlarız en nihayetinde.

ah bu ben... çekilin de anlatayım * * dün tam iki kişiye küstüm. ** bugün de birine daha küstüm, etti mi sana 3.* * biriyle konuşmuyorum, biriyle konuşmayacağım. diğerine de saydırmak için an kolluyorum.
şimdi içinizden insanları fazla ciddiye alıyorsunuz. beni kimse küstüremez. ben küsmem de, bilmem ne de, laga lugası yapanlar olacaktır. onlara da bir beyanat: sen alma kardeşim, ben ciddiye alıyorum. neticede insanız, iletişimi diliyle kuran varlıklarız. insan olup ciddiye almak-almamak davası ne demek? bi kere ben bunu bi çözemedim, o nasıl mantık?.. ben insanım ve insan olmanın tüm değer yargılarını ve minimumdan maksimuma tüm özelliklerini göstermeyi de seviyorum. e küsmek de insana has bi özellik, yaratıcı vermiş kullanıyoruz yani. iş mi bu söylediğin? tamam, tanım bitti: dağılın.

t: fazla hassas yazar beyanıdır, eylemidir. ya ciddiye almayın ya selam verin geçin. konuşmayın... zira kendinden başkasına zararları yoktur!..

son olarak dünya hassas kalpler için cehennemdir **

not: u-metinleri okuyun haa....

küsmek değil bazılarıyla araya mesafe koyup bazıları ile hiç görüşmemektir.
bu bazıları kişiye ciddi maddi veya manevi zararlar vermiş olabilirler.
bunlardan ağzı yanan kişi de diğer insanlarla da çok yüz göz olmamaya özen gösterir.
hayvan bile sadece açken saldırırken, insanoğlu tokken bile doymaz.

çocuklar yada çocuk modunda yaşayan yetişkinler küser; yetişkinler ise küsmez ama sınırlarını ihlal edenlere mesafe koyar, bu bazen duygusal mesafe, bazen fiziksel mesafe olur. kime nasıl bir mesafe konulacağı ise, yaşanan olaya, karşıdaki kişiyle olan yakınlık derecesine göre değişir.