insanları tanımadan yargılama hadsizliği

bir insana adından önce nereli olduğunu sormak da bu hadsizliklerden biri.
önceleri iyi niyetle sorulduğunu düşünüyordum ama artık art niyetli bir hareket olduğunu düşünüyorum.

sözlükte bol bulunan hadsizlik çeşidi.

profil fotoğrafınız + cinsiyetiniz + tanım girme şekliniz = sen şöylesin, böylesin, şu karakterde birisin

buz dağlarının bile göremediğiniz kısmı gördüğünüzün kaç katıyken, bir insanın şurada karaladığı 3-5 satırla karakter analizini yapmaya çalışmak acınası bir hareket. insanlar burada gördüklerinizden çok daha fazlasıdır.

bende vardır.
ben adamı yazısından, paylaşımından anlarım.
uzun uzun tanışmaya gerek yok.
hem de şıp diye.

neredeyse herkes yapıyor, istisnalar çok az.

ben 'yargısız infaz'a da eğilimliyim...

keko, tas kafa traşı varsa,
dızzo kardeşim helikopter rap, alizade falan dinliyorsa,
badem bıyığı varsa.
sarık, şalvar vs ninja gibi dolaşıyorsa,
kısa kollu kareli dayı gömleği giyiyorsa,
dudakları silikondan ördek dudağına dönmüşse,

yargılamanın, uzak durmanın elzem olduğunu düşünmekteyim.

çoğunuzda var.

tanıyan da yargılıyor...

demin bir olay yaşandı... bir öyle bir böyle insanlar... şöyle yap diyorlar yapıyorsun sonra niye yaptın?...

ya bakın zaten ruhum paramparça, deneme tahtası gibi oynamayı bırakın... bende bir can taşıyorum... ben gittikten sonra söyleyecek miymişsin?... söyle... ne olur en fazla, öldürülürüm geçer gider...

günah kıyaslaması yapsak kimlerin kefesi kırılır da sen bir şeyler hissetin diye o teraziyi senin kafana kafana geçirirler...

acımasız efo demiştim... evet öyleyim... madem iki türlü davranıyorsunuz, madem 8 sene çiğnendi geçti... ölmem pahasına ne söylenecekse söylensin... bitsin gitsin artık bu can...

bazı insanlar kendilerini yakından tanımamıza gerek kalmadan ne türden insan olduklarını belli ederler bence.
ha belli etmeseler de ön yargı denilen şey herkeste bulunan bir şey az da olsa*.
insanları tanımadan yargılamanın hadsizliğini düşünmek bile önyargıya girebilir.

insanları tanıdığını zannettiğinde de farklı biri çıkabiliyor. bence bir insanı tanımak başlı başına muamma bir iş. gel ki insan kendini bile anlayamıyor, tanıyamıyor.

tanıyınca tadı öyle çıkmıyor işte

insanlar kıyafetleri ile karşılanır. fikirleri ile uğurlanır.
hadi eyvallah.

insanları tanımadan yargılayanları tanımadan yargılama hadsizliği

kaderimdir. tabi sebebi de kendimi yeterince anlatamamamdır.

eskiden ne guzel hic yargilamazdik direkt gazi basardik

yoktur. yargılayınız efendim.

kimin ne yaşadığı veya nasıl biri olduğu kendini alakadar eder bizim derdimiz değildir. her naneyi yiyip ''ama çok iyi insandır bir tanısan'' veya ''ya öyle ama bak neler yaşamış'' gibi şarlatanlıklara gerek yoktur. insan gibi davransınlar insan muamelesi görsünler.

yok öyle anne ile baba 10 dakikalık memur sevişmesi sonrası ortaya bir şey fırlattı diye ''saygı ve anlayış'' talepleri. hak edeceksin önce