intihar etmeden önce yazılan not

umarım öyle bir şey başıma gelmez...
"sığamıyordum artık; ruhum bedenimden çıkmak istiyordu, bende onu özgür bıraktım."

oruç aruoba nın bir kitabı vardır aslında kızı filiz e yazdığı intihar mektubu ama o gün intihar edememiş oruç aruoba okumanızı tavsiye ederim ismi zilif kitabın

öldüğüme üzülmeyin, ben zaten yaşamadım.

notu falan bilmemde, gayet yağuşuklu, eli ayağı düzgün, kaliteli bir amcamın, elinde şarap, fonda deli müzikler eşliğinde, birazdan kendime kıyacağım tandanslı bir video izlemiştim, baya bir süre kendime gelememiştim.

bazı sözlerin duyulması için insanın yüzüne bir tokat vurulması gerekir. zamanında duyulmayan sözlerin dinlenilmesi için son bir tokattır.

anne ve babasindan özür dileyen arkadaşlarımız var
durum bu kadar kötü
çaresizlik ülkemizin denizleri gibi sardi etrafımızı

intihar edeceğim edeceğim dedim inanmadınız bak n'oldu şimdi?

geride kalanlara büyük bir vicdan azabı yaşatmak üzere yazılan nottur.

"yaşarken düşünmediniz, öldükten sonra bir an olsun unutamayacaksınız."

extra extra acılı oldu gitmeden bir çiğ köfte yerim.

özür dilerim.

bence gereksizdir.
gitmeden boş yapmaya gerek yok şimdi.
rahmetli giderken çok boş yapmış. demelerini istemezdim ben şahsen.
çünkü gerçekten bu gibi durumlarda boş yapma tehlikesi çok yüksek oluyor.
iyi not yazan nadir.

notu geçersek,
şiir yazılabilir. estetik, sanatlı, manalı bir şey olacaksa o da tabii.
yoksa hiç bulaşmamak gerek.
işte nedir efendim, bu hayat ile ilgili duygu ve düşünceler, tecrübeler, ne bulup ne bulamadığın,
sana neyin yetmediği, fazla geldiği... neden ve nasıl şimdi burada olduğun filan...
kısacası bizim hallerimiz, insanlık halleri.
bak yine şu anlaşılmak belası işte.
insan ölmeden önce bile bunu önemsiyor görüyon mu?
hala kendini önemsediğinden demek ki.
bir şey söylemeliyim derdi var hala.
insanlara değer vermek de var...

yine de bir şeyler bırakmak, söylemek şart değil. neticede ölüyorsun.
tesellilerini, önemsediklerini, kendini geride bırakıyorsun.
yokluğa karışıyorsun. varsın bir tesellin, şikayetin, notun olmasın. çok da şey değil.

bir de not mu yazacağım ? yaşarken beni anlamayan sürüye, bir de zahmet edip not mu bırakacağım ? beni anlamış, yanımda olmuş olsalardı intihar eder miydim ki? intihar ettiğime göre yalnızım ve not da gereksiz. giderken gizemimle giderim ama bir foto bırakabilirim … (bkz: nah işareti)

başaramadık abi

varsayalım yokum.

daha iyisini, daha esaslısını yazmaya çalışırken intihar etmekten vazgeçeceğimden emin olduğum not.

mükemmeliyetçi olmak böyle tuhaf bir şey.

sebebiyet vereni de bir köşesine iliştirirseniz ömür boyu vicdan azabı çekeceği nottur.

kimseye ithafen değilde kendime bir not yazabilirim belki. yapıyorum arada bunalınca.

bihter aklıma geldi ,goz göre göre gitti kızcağaz..

şimdi ismini hatırlamıyorum ama köprüden atlayarak intihar eden çok ünlü bir yazar vardı. köprüden atladığı noktada bir mektup bulunmuş ve bu yazarın intihar notuymuş. notta şöyle yazıyormuş:

evimden köprüye yürürken birisi bana gülümserse intihardan vazgeçeceğim.

ne yazacağımdan çok nasıl yazacağımı düşündüm az evvel. muhtemelen bıçakla kazıyarak yazardım ya da barut ile yazıp tahtada sabit kalan bir yazı yazardım.

öyle burdaydım * yazmazdım. daha nükteli bir şey yazıp güzel hatırlanmak isterdim.

mesela “ en kısa zamanda hepinizi bekliyorum özletmeyin “ gibi bir şeyler olmalı.




kullanıcı adım üzerinden gidersek : “her gün ölüme koşar son gün varır o gün de bugün “ gibi daha edebi bir cümle olurdu.