intiharla tehdit edilen sevgilinin umrumda değil demesi

halihazırda yeryüzündeki en aciz cümlelerden birini kurmuşsun, üzerine bir de olumsuz cevap... tebrik ederiz. eziklik konusunda, yüksek lisans diplomanızı almaya hak kazandınız artık.

"kim bilir kıza neler yaptı da bu noktaya geldi?"

insanların aklına gelen ilk soru bu. ölümün bile yumuşatamayacağı bir nefret kazanmak, her yiğidin harcı olamaz çünkü.

siz ezikliğe doymayıp devam etme yolunu seçiyorsunuz. o saçma beyin, hala olumlu düşünmeye çalışıyor. bir şeyler mırıldanıyor.

- yok yok kesin inanmadı ya. yoksa gelirdi hemen.
- geçenlerde de intihar ederim dedim, etmedim. kesin ondan.
- hakan, kankacım.. özge'yi arayıp sen desene. çok kötü oldu, bileklerini kesecek falan de.

zar zor razı ediyorsunuz arkadaşı. o bile sizin acizliğiniz karşısında acıyor size ama çaktırmıyor. ne de olsa arkadaş. peh. bıraksan özge'yi hayallerinde yutar. sanki bilmiyoruz. kimse bir şey bilmiyor gibi yaparak yaşamaya devam ediyoruz. hakan arıyor sevgilinizi, aynen dediklerinizi tekrar ediyor. kızda en ufak yumuşama yok. allahın cezası.

"bak artık bunlardan yoruldum hakan. lütfen söyle ona da beni rahatsız etmesin bundan sonra."

kankanız telefonu kapatıp kızın dediklerini tekrar ediyor. olm, şu noktada son ver bari ezikliğine. yok...
seven yürek, eziklikte çığır açma konusunda ısrarcı.

lan kesin inanmadı sen de arayınca, foto çekip yollasak yüzde yüz inanır diyorsun, kafa zom halde, yeter ki dönsün. nasıl bir ruh halidir bu acaba, çözmek çok zor. saygı mı duysak, acısak mı, kız arkadaşına mı sarksak bunu yapanın.

acizlik üstüne acizlik.. guinness rekorlar kitabına gireceğin acizlik kulvarında üst bir levela geçiyorsun.

telefon çalıyor. arayan sevgilin. cevap ver tuşuna heyecanla bastığında, erkek sesi geliyor. burnunda sümük var hala. gözlerinde yaş var.

eski sevgilileri metanetle ayıklayan olgun insanlar yaşar dünyada. bu insanlar öyle olgun, öyle tatlı konuşurlar ki, sen yaptıkların karşısında daha da ezilirsin. bir erkeğin düşeceği son noktaya gelirsin. intikam yeminlerin göğe yükselir.

telefonu açan adam, aynen şunu diyor o vakur sesiyle.

- "arkadaşım ben erdinç topaçbaş. (soyad söyleyip kendine güvenini belli ediyor) bak anladım sevmişsiniz bir zamanlar. biz de sevdik gençken. müdahale etmedim. yalnız lütfen artık şu çocukluğu kesin. bir problemin varsa, bulunduğun yere geleyim görüşelim."

çocukluğu...ço-cuk-luğu..lu-ğu. adamın dedikleri alkol dolu beyninde yankı yapıyor hala. arkadan sevgilinin sesi geliyor.

"erdinç lütfen bir şey deme, kötü biri değil."

bir kaç saniye durgunluktan sonra ağlamaya başlıyorsun adamın yüzüne. adam seni teselli ediyor. nasıl bir duruma geldin lan sen artık? bu yaptığın eziklik festivalinde, nasıl bir rol biçtin olm kendine ? şu an gerçekten intihar etsen çok sevinirdim. bu kadar ezik insanlar yaşamamalı dünyada.
yoksa seven mi demeliydik? yoksa kız mı yollu demeliydik ?

telefonu kapatıp sızıyorsun olduğun yerde. ağızda kusmuk, dünyadaki en kötü baş ağrısı ve şiş gözlerle uyanıp hareket edemiyorsun yatakta. bir milim döndüğün anda, kafana çivi çakıyorlar. neler yaptığını hatırlamaya çalışıyorsun. ağzın tatlansın diye hemen başucundaki çikolatayı yalıyorsun. geçecek bunlar...

her şey geçiyor. sen artık daha acımasız oldun. sünnetinde "işte şimdi erkek oldun" demişlerdi. hayır şimdi oldun asıl. boynuzlu ezik erkek.

en güzeli şehir değiştirmek. en güzeli, her koşulda erdinç topaçbaş olabilmek. böyle ağlak adamlar yok olsa keşke.

kurulabilecek en anlaşılabilir cümle olabilir. kimse kendi sıkıntılarının yükünü kimsenin omuzlarına yüklememelidir zira.