işi görülünce teşekkür eden insanı sevmemek

artık bu şartlar altında duyduğum iyi ki varsınız, siz olmasanız ne yapardık, allah razı olsunlar beni sevgiye değil nefrete itiyor.

maalesef artık yaşadığım travmalar aynı durumdaki kişinin başarı ile sonuçlanmayan ya da reddedilen talebi karşısında ne yapacağını tahmin etmeme neden oluyor.

evet artık hiç teşekkür etmeden ayrılan insanları daha çok seviyorum. en azından tepkisiz kalmaları öteki tarafta da nötr oldukları izlenimini veriyor bana.

belki de herkese yayarak haksızlık ediyorumdur. bilemiyorum.

evet haksızlık ediyorsunuz. yardım ve katkı nedeniyle teşekkür edebilenlerin hepsini olumsuz bir genelleme ile değerlendirmek çok haklı bir tutum değil..

benimdir.

ben direkt annesiyle baslayarak bilumum yakin cevresine hos dileklerde bulunuyorum. epey hoslarina gidiyor. omuzlarinda tasiyorlar, sag olsunlar.