işi son dakikaya bırakmak

bir türk geleneği olarak bilinir hatta yumurtanın kapıya dayanmasıyla ilgili söz de vardır bununla alakalı.
orta doğu halkı olmamız nedeniyle midir nedir bilinmez aslında arapların falan tembelliğinden bahsederken kendi tembelliğimizi görmeyiz ve tüm sorumlulukları erteleriz ve son dakika geldiğinde etekler tutuşmaya başlar bu durumdan es kaza bir kaç sefer sağ çıkan kendisini kriz yöneticisi, soğukkanlı olarak niteler ve ne hikmetse kimse de sormaz bu iş neden son dakikaya kaldı diye.
işleri son dakikaya bırakmanın en iyi yanı ise insanlar stres anında daha hızlı düşünür.

benim yaptığımdır. son dakikaya bırakılan işi yaparken kendimden maksimum verimi alıyorum.

yumurtanın gümrük kapısına dayanması durumu, çaresi olan bir hastalıktır aslen, zor durumda daha iyi çalıştığını sandığımız beynimizin aslında hep var olan kapasitesini kullanmamaktan kaynaklı, plan ve programı hayatın her alanında uygulamak sanılanın aksine bizi bir robota dönüştürmez, bu programlı yaşama giden yolda en sık karşılaşılan korkudur ve çok yaygındır, programın sınırlarının elimizde olduğunu bilmemiz bunu idrak etmemiz programlı bir hayat da esnekliginde olduğunu bize gösterir, yani demem o ki daha vakit varsa şimdiden program murogram uğraşmayın bi ara halledersiniz.

çalışma yıllarında (iş yoğunluğundan) maalesef zaman zaman yaşadığım bir stresti.. süreye tabi işleri ne denli programlayıp düzenlerseniz düzenleyin, araya giren yeni iş veya özel yaşam etkileriyle ya da beklenmedik nedenlerle mutlaka birinden biri son dakikaya kalır ve size bir maraton yaratır. (halen bile hatırladıkça can sıkıyor.)
başarabiliyorsanız, hiç bir işinizi son dakikaya bırakmayın derim. bırakmayanları da kutluyorum.