ıssız yolda köpek sürüsüyle karşılaşmak

çok korktuğum bir durum.bunun bir de kurt sürüsü versiyonu var.rüyalarıma girerdi önceden.

(bkz: köpeksiz sokaklar istiyoruz)

köpeklere yavru köpek bakışı atılıp hatim indirilerek yavaş ama hızlı yürünen o yol. insanın ömründen ömür gidiyor valla.

zordur. korkusu olana eceli bile gelir. ben de çok korkuyorum. köpekleri sevmeme ve köpek camiasında bir namım olmasına rağmen.

sürü halindeki köpekler daha dominant ve saldırgan olurlar. geçen haftalarda her gece karşılaştım köpeklerle, bazan 2 bazan 4 köpek.

ben hep selam veririm. bildiğin selamun aleyküm gibi. napıyorsun diye sorarım. beyefendi, renginiz de ne güzelmiş... derim.

hanımefendi, sizinle daha önce de karşılaşmış mıydık?...

bunları anlayan köpekler var. o heybetli, öküz gibi köpek geliyor yanına pıtı pıtı, büküp boynunu üzgünce bakıyor sana.

sabah bir geldim, ulan teresler çete mi oldunuz başıma? hepsi ayrı yere yatmış, şu kahverengi tam kapı ağzında yatıyordu, dedim rahatını bozma güzelim, kapıyı çıtırkkt diye açınca kaçtı gitti.

bazan sağa sola havlıyorlar gelişigüzel, inanılmaz kızıyorum. ali kıran baş kesen misiniz oğlum başıma? *

köpeksen dahi bu hayatta, efendi köpek olacaksın. milletin karısına kızına havlamayın kardeşim, korkuyorlar doğal olarak.

sabahki çete.

ben işim icabı bazen gece üçte dörtte çıkıyorum işten. eve kadar olan yolun bir bölümü mezarlık önünden geçiyor ve tenha. tabi ülkenin her yanını kanser hücreleri gibi sarmış it çeteleri değişik yerleri kendilerine bölge belirlemişler. gelene geçene havlıyor, saldırıyorlar. bana da saldırdılar bir iki kez. sonra bana bulaşmanın kendilerinin bana bulaşmasından daha tehlikeli olduğunu anladılar. artık bi bakıyorlar benim, geri dönüp otların arasına geri yatıyorlar.