istiğrak

mânevî sarhoşluk. sâlik'ın ilâhî sevgi kendisini kaplamışken maddî âlem ve kendisi hakkında hiçbir duygu, bilince sahip olmaması durumu. velî, mânevî sarhoşken varlığını, sadece allah'a adar ve diğer mahlûkatı inkâr eder. ve şöyle der:

lâ mevcude illâ hu.

yani, ondan başka varlık yoktur. tabi bunu cezbe, mânevî sarhoşluk altındayken söyler. çünkü bu haldeyken kişi, diğer mahlûkatı düşünemez hâldedir.

edit: "lâ mevcude illâ hu" sözü, istiğrak değil, uyanık hâldeyken söylenmemelidir.