it kopuk olmaya karar verilen evre

kimseye ilişmeden, kötülük etmeden yaşanan sakin hayatın, iyi insan olmanın, düşünceli davranmanın, nezaketten kırılmanın bir işe yaramadığını anladığım an. yani bugün. az önce karar verdim buna.

adi olalım, şerefsiz olalım, güvenilmez olalım başka türlüsü yaramadı.

şöyle bir an olabilir.

birinden darbe yenilen an. bazen bir kızdan darbe yenilen an. bakın bu sefer nasıl pic oluyorum . tövbe diyorsun.
bir kemal sunal filminde vardı. yaşlı adama tekme atıyordu kötü olmak için.
o bastonlu dede kalkıp yürüyordu. bir de teşekkür ediyordu allah razı olsun beni iyileştirdin.

bizimkisi de o hesap beceremedik yine . insanın içinde yoksa olmuyor.
küçükken nasıl saçlarımızı yana tarayıp efendi olduysak içimize işlemiş.

şu an içinde bulunduğum evre olabilir. doğru olduğunu düşünüp yaptığım çoğu şeyin aslında yanlış olduğunun farkına vardığım, doğru gibi görünen bir yanlışa adım atmaya karar verecek gibiyim. düşersem yine kalkarım.

şu replik gelir direk aklıma:

atom fiziği de profesörlük de yerin dibine batsın…