iyi bir mal varlığı olan erkeğin evlenmesi saçmalığı

“ben yemedim sen ye.” demektir. ne olursa olsun insanın malı kendisine aittir ve evliliklerde de bu malların resmî olarak paylaşılmasını yasaklayan düzenlemeler zorunludur.

edit: evlilik sözleşmesinden bahsedenler, çevrelerinde bunun örneğine kaç kez rastlamışlar onu da söylesinler bir zahmet. * teorik olarak bir sürü şey yazılıdır ama ; pratikte bunların kaçı hayata geçiyor? fransa’daki pacsé tarzı bir düzenleme bu tarz soru işaretlerimi giderebilir, yoksa opsiyonel olan her şey ters tepmeye müsaittir. bir erkek evlilik sözleşmesi imzalamak ister, kadın istemez ve konu kapanır. bu arada kimilerine garip geliyor ama ; nüfuz, para ve mülkiyet çoğu kişi için duygulardan öndedir. hayatı peri masalında mı yaşıyorsunuz? *

iyi bir mal varlığı olmayan erkeğin evlenmesi gibi saçmalıktır.

adama bak ya hahaha. hayatını paylaşıyorsun ama malını paylaşmıyorsun. karadeniz fıkrası gibi aynı. anlaşılan senin evlilikten anladığın: 2 dakikalık şehvani his giderme terapisi gibi bir şey.

mal paylaşımı anlaşması diye bir şey var evlilik öncesi malını ve parasını korumak isteyen bunu yapabilir.

ha türk kezbani bunu söylediğiniz de ne yapar orassini bilemem.

evet zırnık alamıyor evlilik öncesi ve sonrası olan şahsınıza ait maldan ve paradan tabii siz de onunkinden alamıyorsunuz.

edit: paranızı koruyamayacak kadar bilginiz yoksa bu toplara girmeyin derim.

böylece dengi dengine çalar belki artık davullar.

yine iyi bir mal varlığı olan kendi ayaklarının üstünde durabilen bir kadınla evlenmesi ihtimali hiç akıllara gelmiyor herhalde.
ayrıca evlilik öncesi kanunen mal ayrılığı sözleşmesi yapma hakları var. hukuk bilmeden yasal düzenleme talep etmeyin, ekstra sinirleniyorum.

ne alakası var ki, yani neye dayanarak bunu söylüyosunuz?
herkes evde bi ses bi nefes ister para pul bi yere kadar, ölüm var dünyada

sen evlenme altan sen evlenme kıza yazık

bunu bazen ben de düşünüyorum. kendi kendime diyorum ki evlenmek için önce ekonomik olarak belli bi standartı yakalamam lazım. borç harç evlenip, yokluk çekerek ilerlemek bana saçma geliyor. fakat ekonomik olarak belli bi standartı yakalamaya çalışırken ipin ucu kaçar da fazlasını elde edersem acaba evlenir miyim? insan bunu neden düşünüyor biliyor musunuz? bu yolda ilerlerken sizi seven, yanınızda olup, desteğini hissettiren biri yoksa eğer; yalnız başınıza bi şeyleri elde ettikten sonra bi nevi karşı cinse küsmüş oluyorsunuz. bu şekilde mutluluğu yakalamak çok zor. dolayısıyla şartlar ne olursa olsun sevmeye sevilmeye açık olun ama çabucak evlenip de çocuk yapmayın kesinlikle.

hedefi skor yükseltmek olanlara saçma gelen eylem.

ticaret hayatının yazılı olmayan bazı kuralları var. belli bir yaşa gelip aile kurup çoluk çocuğa karışmamış olmanız durumunda güven telkin eden biri olma olasılığınız azalır.

aileden kalan mirası yiyenleri bir tarafa bırakırsak toplumsal olarak evlenmek hele de komşu holdingin kızı ile evlenmek iyidir.

alyans * kelimesi ittifak anlamına gelir. yani aileler sermaye olarak güç birliği yapar. sermaye ne kadar yüksekse birim maliyet düşer ve totalde parası olan düdüğü çalar.

derelerini kaybetmiş beylerin krater göllerini sahiplenmek için tırmandıkları volkanik dağlarda asabi asabi mırıldandıkları söylemlerden biri.

evliliğin insanların mükemmel iyi varlıklarının olması veyahut olmaması ile alakalı bir kurum olduğunu kesinlikle düşünmüyorum herkesin malı varlığı şahsine aittir. çok zengin olan bir insanda aşık olup başka bir kişiyle evlenmek isteyebilir diğer yandan fakir olan bir insanda başka birine aşık olup yuva kurmak isteyebilir ve hayatın bir gerçeği de şu ki mükemmel varlığınız olsa da bir gün o varlıklardan her biri elinizden alınabilir ya da fakirken bir anda güzel bir fırsatla karşılaşabilirsiniz. özetle evlilikte cepteki paranın miktarı önemli değil kalpteki sevgi ve saygının miktarı önemli herkesin kendini bakacak kadar parası olması ideal.