iyi insanların erken ölmesi

barış akarsu, uzay heparı, ajlan büyükburç, kerim tekin, kemal sunal. hep erken gitti, belki de tanrı onları öldürerek yaşamdan kurtardı. bilinmez. tek bildiğim daha fazla yaşamalıydılar.

talihsizliktir. keşke bunu da görselerdi diye hayıflamazdık.

allah sevdiğini erken alır diye illaki bir muhabet döner

hangi ölçüte göre erken, hangi ölçüte göre iyi? diye sordurur.

öyle bir şey yoktur. sadece bizler iyilerin uzun yaşamasını isteriz.

"töresi batası dünya; kahpe kalır, şahan gider."

lan ne iyisi. bizim iyiliğimizi buradan tuvalete yol yapsan yarısında kesilir.

bak ne diyeceğim. erken ölmek harika.

allah sıralı ölüm bahşederse, sen abiye ablaya anneye babaya, eşe dosta yanıp duracaksın. böyle geride kalanlar biraz üzülür ama sen kimseye üzülmeden ölürsün. oh mis.

kardeşim kimse benim gibi duygusal değil zaten. bana yanan anam babam olsa kaç gün yanar? ben herkese öyle bir yanarım ki, mezarların başında ölürüm ağlamaktan.
zaten amcam vefat edince meryem gibi kan ağladıydım. zor hayata döndürdülerdi.

hadi gelin erkenden ölelim.

iyi insanların çoğu erken hayattan kopuyorlar. bazı kara ruhlu insanlar 80 yaşını geçiyorlar, hatta 90 yaşını görüyorlar. kimisi iki büklüm, yere yapışacak, bastonla arkadaş olmuş vaziyete gelmiş. büyük konuşmak gibi olmasın ama cenab-ı allah, bu kişilere ceza vermiş, öte tarafta cennette hak iddia etmesinler diye uzun yaşatıyor, bunları süründürüyor kanaatimce.

erken yaşta ölen insanların hatalar yapacak, insanları kıracak kadar uzun ömrü olmadığı için böyle sanıyor da olabiliriz pekala...

la sırası gelen ölüyor işte.
bırakın - bu anlamlandırma işlerini...

belki de bu insanların tamamen duygusal olmasından ve sorunlarını içlerine atmalarından kaynaklıdır.