izmir'de eski sevgilisi tarafından öldürülen kadın

ne yazık ki hayatını kaybetmiştir.
+18 hassas içerik kaynak
herif elini kolunu sallaya sallaya, tabancayla gelip önce çevreye sonra kadına ateş ediyor. fazlasıyla rahat.

şerefsiz evladı kaçtıktan sonra yakalanacağını anlayınca göğsüne ateş edip intihar etmiş, gebermiş.
www.milliyet.com.tr/gundem/...

vahşet normalleştirildi. vah vah tüh tüh deniyor iki gün sonra aynı. kadının çaresizliği, diğer insanlara ateş ediyor ş.refsiz düşünsenize tek suçunuz orda olmak. yazık.

kadıncağız en fazla ne yapmış olabilir ki? her ne yaptıysa ölümü hak eder mi?
bu eski sevgili lafına da ayrı gıcığım.
ne yani hafifletici mi oluyor eski sevgili olunca? **
cezalar caydırıcı olmadıktan sonra kime ne anlatalım?

not: izmir "vurgusu" bağzılarını rahatsız etmez böyle haberlerde.

katilin adını internette arattığımda facebook'ta katilin aslen ağaçören ilçesinden hurşit görgülü adlı şahsın oğlu olduğunu öğrendiğim bir ölüm ilanı bulunuyor. buradan ağaçören sanırım aksaray'a bağlı bir yer.

türkiye'nin düşürüldüğü hal gerçekten çok üzücü. kadın, erkek, çocuk, yaşlı bu tür olaylar herkesin başına gelebiliyor. köyden kente hızlı göç, çarpık kentleşme, eğitim ve adalet sisteminin bozukluğu gibi pek çok sebeple türk toplumu bu hale getirildi. sorun sadece yasalar yada uygulanmasında değil, yaşadığımız mahalleler bile insan psikolojisini olumsuz etkileyen kaotik yerler. yasa, kural, sağ duyu cumhurbaşkanlığından sıradan vatandaşa kadar boş verilen kavramlar oldu.

medeniyet denilen şey nedir? en ilkel toplumlarda sen beni öldürmeyeceksin, ben de seni öldürmeyeceğim gibi basit bir mantıkla karşılıklı verilen sözlerle oluşmaz mı? ama bu basit insanlık medeniyetinin en temel bakış açısını siyonist akp topluma 23 yılda unutturdu. medeniyetsizlikte çığır açıyoruz gerçekten. vahşi batı'dan hallice bir ülkeye dönüştük.

insan sevdiği birine nasıl kıyar ?aklım yüreğim almıyor böyle şeyleri.

bu tarz vahşet haberlerinde ‘eski sevgili’, ‘eski eş’ ifadelerini kullanmasalar artık. sanki eski bilmem nesi olunca, kişinin hayatına son verme hakkı varmış gibi. onun yerine olayın kötülüğünü vurgulamak adına izmir’de bir kadın öldürüldü ya da vuruldu deseler.
zanlı da sonra kendini vurmuş. o zaman gidip direkt intihar etseydin, kadından ne istedin, canavar.
kadınlar olarak can güvenliğimiz kalmadı. sokağa çıkmaya korkar olduk.

elimden geldiğince bu tarz başlıklara yazmamaya çalışıyorum kalitemi düşırmemek için, ama bu sefer sabrım taştı.

görüntüler çok ama çok kötü. en son oğuz erge cinayetinde bu denli sinirlenmiştim. bu da 2 oluyor.

bu tarz duygulara sahip olan, ya da ne bileyim bu şekilde cinayet işleme meyilinde olan bir erkeğe bir erkek olarak şunu sormak istiyorum;

bu kadın ölmeyi hakedecek kadar ne yapmış olabilir? abi allah aşkına bi kendinize gelin artık. oğlum şaka mı bu ya? lan anasını satayım sizin hiç işiniz gücünüz yok mu da, tek derdiniz "bir insanın canına kıymak" olabiliyor? sizin bir hayatınız yok. siz sadece çaresiz bir am kovalamacasısınız. bu hayattaki tek gayeniz bu sizin. takıntılı, aptal, beyinsiz o**spu çocukları.

iç anadolu çomarı nedir sorusunun cevabı olan erkek tarafından öldürülen kadın.
bir de rahmet diliyorlar buna.
www.facebook.com/photo?fbid...

yine küfürlerimi yağdırmak istediğim bir olay daha. izlerken kanım dondu resmen. bu nasıl bir soğukkanlılık. gerçekten bu kadar insanlıktan çıkmak için ne yaşamış olabilirsiniz ya. yok benim aklım almıyor bazı şeyleri. başından sonuna her karesi ayrı ayrı dehşete düşürdü beni.

görüntüleri izlemedim, geçmişte bikaç kere izlemiş ve gene bikaç gün bulanık kaka yapmıştım, gene öyle olur diye izlemedim. rüyalarıma filan giriyo benim.

ama ben kimim ki, kadın hayatını vermiş orada.

türk erkeklerinde, genelinde, çok yüksek bir ego var. bunun altında yatan da o. ayrılınıcaksa ben ayrılırım kadın öyle bir karar veremez, şeklinde düşünür geneli. kadının karar verme mekanizmasını kabul edemez.

devrimle değil evrimle. daha 100 yüzyıl önce istanbul mısır çarşısında " avrat pazarı" vardı. en ünlüsüydü, aslında her yerde vardı.kadınlar mal olarak alınıp satılırdı. dişlerine bakar memelerini sıkar, beğenirsen satıcıyla pazarlık ederdin. atatürk kaldırdı onu.

o mantık bir günde bitmez, 700 yıl hizmet etmiş bu zihniyet sen kapattın diye kapanmaz, kafalarda devam eder o " avrat pazarı"...

soru - parayla satın alabildiğin " bişey" senden ayrılabilir mi?!...

mantık tamamen budur !!