kadın olmak bu kadar zor olmalı mı sorunsalı

suçunuzun olmadığı konular neden önünüze gelir?? insan yaralarınızı kaşımak için sıra girmek zorunda mı? oysa tek yaptığımız varolmak. nefes almak. özgür olmak. bizi bu kadar korkutucu yapan nedir? neden başkalarının rezillikleri bizim üstümüze bulaşıyor? inanmak destek olmak çok zor birşey mi?

kadın olmak zor değildir. zorlaştıran sizlersiniz. gerçek suçlunun belli olmadığı kaç yüz bin milyon erkek yargılanıyor. bunun cinsiyetle bir alakası yok.

neden neden nedenn diye ağlama krizine sokar dört duvar arasında.

niçinn bu kadar zor arkadaşlarrr siz cevap verin benim gücüm kalmadı bu acıyı cümlelere dökecek...

çok mu zor hee

ohh tanrımmm

kadınların sürekli cinsiyetlerini kullanarak mağduriyet yaratmaları da sıktı artık.
hayat zor hanımlar, ne zaman fark edeceksiniz?

bana biraz abartı geldi.

kadın olmak belli coğrafyalarda zordur. bu gayet net.

kadın olmak zor mu? kesinlikle evet. sırf kadın olduğumuz için zorbalığa, aşağılamaya uğradığımız oluyor. bir erkek için gurur olabilecek bir eylem kadın yapınca namus yoksunluğuna dönüşüyor mesela. emek yok sayılıyor, daha az dikkate alınıyor. herkesin penceresinin baktığı perdesiz bir ev gibi çoğu kez kadın olmak. topluma açık, insanlar dahil olma hakları olmadığını bilse de durdurmuyor kendini. peki zor olan tek şey kadın olmak mı? kesinlikle hayır. bütün cinsiyetlerin, canlıların maruz kaldığı pek çok haksızlık var. erkekler de başkalarının rezilliğinin, suçunun bedelini ödemek zorunda kalıyor kim bilir kaç kez, kaç farklı alanda. bir kadına basit bir konuda yardım etmek isterken bile önce zararsızlığını ispatlamak zorunda kalıyor çoğu erkek. kadın tehdit sanmasın diye hızlıca yürüyüp önüne geçmeye çalışıyor sokakta. bir ilişki yaşamak istediğinde önce başka erkeklerin oluşturduğu o devasa duvarı yıkmaya çalışıyor. faili erkek olan her yeni olayda bir yük daha biniyor omzuna erkeğin, onun da tersini kanıtlamak zorunda kalıyor. nasıl kadın başka kadınların davranışından sorumlu tutuluyorsa erkek de sorumlu oluyor. nasıl kadına "kadındır ağlar." deniyorsa erkeğe de "erkek adam ağlamaz." deniyor. eşitsizliklerin, zorbalıkların, suçlamaların şiddetti tartışılabilir ama her şeyin tek mağduru kadın değil, kadın olmak değil.

bulunduğun coğrafyaya yaşayış biçimine göre değişen sorudur. evet zordur.

evet gayet de zordur. taciz, tecavüz meselelerine girmiyorum bile. sadece günlük hayatta bile gece dışarı çıkmak özellikle anadoluda o kadar kolay değildir. sırf bu yüzden bile gerekçe verirsiniz ama senin de gece ne işin vardı... tarzı zırvalar. etek giymek zaten büyük başarıdır. kadın olduğunuz için güçsüz olursunuz, o işten ne anlarsınız, mutlaka desteğe ihtiyacınız vardır, işte kademe atlayınca dedikodular mahal verir, evlendiyseniz anne olmazsanız bazı siyasi varlıklarca kadın bile olamazsanız, kıçınızı kırıp erkeğinizin dizinin dibinde oturmanız, öyle çok yükselmemeniz , daha fazla maaş alıp kocanızı mahcup etmemeniz gerekir. bir kere güzellik algısına da uymalısınız, vücut hatlarınız mükemmel olmalı, fazla kafanız çalışırsa bazı toplumlardan dışlanırsınız. bunların feministlikle falan hiç mi hiç alakası yoktur, bunlar gerçeklerdir. hoşunuza gitmeyebilir ama bunlar yaşanıyor. hatta burda saymadığım/sayamadığım bir sürü şey daha var. en azından şu çağda daha şanslı olanlardanız diyebilirim ama gayet de zordur. bunu zorlaştıran da kadınların kendisi değil toplum baskısı hatta diğer kadınlar ve süregelen, alıştırılmış erkeklik kurallarıdır.

kadın olmak zordur evet; türkiye'de daha zordur.
birileri tarafından sesinin hep kısılmasıdır. öteki olmaya zorlanmaktır.

bu ülkede yaşlı bir kadın adres sorduğu birisinin tecavüzüne uğrayıp gasp edildi.
bu ülkede 6 yaşındaki kız çocuğu akrabasının defalarca tecavüzüne uğrayıp öldürüldü.
bu ülkede evine internet bağlatmak isteyen bir kız teknik servisten gelen elemanın tecavüzüne uğradı.
bu ülkede 17 aylık bir kız bebeğe 3 kişi tecavüz etti.

bu ülkede giydiğiniz her şeyden tahrik olan bir zihniyet var. erkek güçlüdür ve bu gücü kadının üzerinde kullanır, kadın sesini çıkaramaz, kadın güçsüzdür erkegine itaat eder düşüncesinde olan bir zihniyet var.

kadın toplum içinde kahkaha atmayacak diyen...
kadın mıdır kız mıdır bilmem diyerek aklınca kadını aşağılamaya çalışan...
sürekli benim başörtülü bacılarım diyerek kadınları sınıflandıran... siyasiler bile var bu ülkede.

benim kadınlardan ricamdır, lütfen erkeklere genelleme yapmayın. ben bunlar gibi olamam, aynı kefeye koymayın.

reglle başım dertte olduğu için düzenli olarak sorduğum bir sorudur

öyle şikayetler var ki çok ilginç gerçekten tamam toplumun genel yapısından kaynaklı şikayetleri anlarımda neden adet oluyorumun, neden çocuk doğuruyorumun, şikayeti mi olur yahu ne yapalım yani genetiğinizi mi değiştirelim? biz mi çocuk doğuralım.

olmamalı ama oluyor. kadınlık ve erkeklik rolleri içerisinde yetiştiğimiz bu ataerkil sistemde iki cinsiyet için de insanca yaşamak zordur. ama kadın olmak çok daha zordur.

dinler, kapitalizm, toplum ve aile nasıl olması gerektiği konusunda kadınlara emirler veriyor. istedikleri kadar itaatkar olmazsa ya da benim hayatım benim kararım derse, zarar gördüğünde hep bir ağızdan koro bağırmaya başlıyor;
o saatte orada ne işi varmış, kuyruk sallamazsa öldürülmezdi, aşk cinayeti, kaburga kemiğinden yaratılmış, eksik etek, elinin hamuru ile erkek işine karışma vs vs vs... yoksa seni cadı diye yakarız.

daha incitici olan ise kadın mücadelesi içindeyken bazen hem cinslerimizden tekme yemek . ne demiş simone de beouvoır "kadın doğulmaz kadın olunur".

kadın olmak her ne olursa olsun çok güzel...
dayanışma çok daha güzel.

aklıma şu satırları getiren başlıktır.
--- alıntı ---

doğu'da kızlar kadın doğar. ecellerinden önce ölürler. ilk yemeği anasının memesinden gelen ve yediği çanağa tükürmekte sakınca görmeyen erkek, o kadar çok kadın gömer ki toprak bile artık dişidir. bu yüzden toprak ana diye bilinir. perilerin şanı buradan gelir.

--- alıntı ---

kadınların her an her yerde kendilerine ve birbirlerine göz kulak olmak zorunda hissetmesi. mücadelenin en değerli ve en acı yanı bu sanırım. metrobüs boş olmasına ragmen yanınıza gelip oturan kadınlar. sizden büyük olmasına ragmen size yer veren kadınlar. saat geç olunca yürüdüğünüz yolda caktırmadan size eslik eden kadınlar. öyle bir mekanizma gelistirmisiz ki şiddete karşı hem kendimi hem diğerlerini korumak zorunda hissediyorum her dışarı çıkışımda. bütün kadınlar böyle hissediyor.

olmamalı diye cevap vereceğim sorunsaldır. fakat bir cinsiyetçilik sezdim gibi, biz erkekler de yan gelip yatmıyoruz.

aslında değildir ancak eril kişiler ve toplum baskısından sinmiş kadınlarca maalesef zorlaştırılan bir durumdur. ''zor değildir'' diyen erkeklerin konu hakkında en ufak bir bilgileri olmamasına rağmen fikir yürütmeleri ve düşüncelerini beyan etmeleri ise oldukça gülünçtür. gülüşümüzden, giyim tarzımıza, konuşmamızdan, tercihlerimize kadar eleştiriye açık bir hale gelmemiz yeterince zor değilmiş gibi bir de başkalarını zorlandığımıza dair ikna etmeye çalışmak ve inandırmak oldukça can sıkıcıdır. basit bir örnekle açıklayacak olursam, gecenin bir yarısı canı sıkıldı diye dışarı çıkabilen bir erkeğin ''hava kararmadan evde olmalıyım bizim oralar tekin olmuyor'' diye yaşantısını kısıtlayan bir kadın hakkında ''kadın olmak zor değildir'' şeklinde yorum yapmaya hakkı yoktur.

insan olmak bile zor. zor olmamalı.

yazdıkların kadın olmakla değil, insan olmakla başa gelebilecek şeyler. yaşamak zor zanaat.

tüm sosyal sorumlulukların kadına verilmesinden dolayı zorlaşan bir sorunsaldır.