kahvede dönen muhabbet

siyaset, futbol dan öteye geçmez azizim.

valla biz geçenlerde aşı tartışması yapmıştık cahil cahil.

siyaset ve futbol.

insanların aslında sadece konuşarak dünyayı kurtardığı bir alternatif evren. burada muhabbetin konusu yoktur; sadece başlayacak bir kıvılcıma ihtiyaç vardır. "bu dolar nereye gidiyor?" cümlesiyle başlayan bir sohbet, üç dakika sonra "zaten messi de bu sene bitmiş" diyerek futbol analizine evrilir.

her masada bir uzman kadro vardır: ekonomist, tarihçi, futbol analisti ve tabii ki komplo teorisyeni. “zaten bu işler 70’lerde planlandı abi” diyen dayıyla, "bizim mahalleden birini belediye başkanı yapsalar bu sorun çözülür" diye düşünen amcanın fikirleri burada harmanlanır. ama kimse birbirine kızmaz; çünkü kahve muhabbetinin altın kuralı, herkesin kendi çapında haklı olduğuna inanmasıdır.

dün akşam kahvede rıfkı oynarken kapitalizmin devlet üzerindeki etkilerininden başlayıp
konuyu tayyip'in ekonomiyi ne hale getirdiğine bağlamışken rakiplerimin rizeli ve aşırı tayyipçi olduğunu unutmuşum, rıfkıyı bana yerleştirdiler. bir daha kahvede asla siyaset konuşmam..

kahve kültürüm hiç olmadı. ayda bir kez kahveden daha çok çay bahçesi modunda bir kahvede muhabbetimiz oluyor. erkekler arasında olunca muhabbet atom fiziğini paçalarken her zaman kadınlara gelebiliyor. stephen hawkingden girip bir anda big bang theory ordan da penny kalçalarına geçmek 10 sn sürebilir.

genelde igrenc seyler. hepsi degil ama gitmedigim yerlerden birisi kahvehaneler artik birileri davet etmezse. birisi dedigim de yasli arkadaslar filan.