1.
kalemi zor biten, asla yazmaktan çekinmeyen yazarlardır.
kurşun olsaydı kırılma ihtimali vardır mesela. tükenmez kalem her zaman iyidir.
kurşun olsaydı kırılma ihtimali vardır mesela. tükenmez kalem her zaman iyidir.
devamını gör...
2.
arama kısmına @@@ yazılarak görülen yazarlardır aynı zamanda.
devamını gör...
3.
almanca bilenler için zor durum *
devamını gör...
4.
kalemim dolma.
her an tıkanabilir, ansızın bitebilir.
her an tıkanabilir, ansızın bitebilir.
devamını gör...
5.
bütün ağaçlar kalem olsa bütün denizler mürekkep.
ademoğulları yazıcı olsalar,
cin tayfasıda hesap tutsalar
ya retro senin kelamına engel olamazlar.
ademoğulları yazıcı olsalar,
cin tayfasıda hesap tutsalar
ya retro senin kelamına engel olamazlar.
devamını gör...
6.
keşke tükenmese yazarlarıdır. mesela ekşi sözlük'ün ilk nesillerinin çoğu artık yazmıyor. bahaneler de ortak: "devir bozdu". elbette yazarın yazdıklarının okuyucu tarafından anlaşılmaması motivasyon kırar ama bunda biraz da, "ben daha fazlasını yapamayacağım, zirvede bırakayım" korkusu yok mu sizce? bana bu çok kurnaz bir bahane gibi geliyor. yazar, anlatısını zamanlarötesi bir düzlemde de değerlendirip motivasyonunu koruyabilir pekala. 20 küsür senedir sözlüklerde, 2007'den beri twitter'da tespitler yaptık, karaladık, konuştuk. hala da sağda solda "uzun yazdın bro" ergenlerini duymadan saçmalıyoruz bir kaç eski dost. her şeyden önce, "yazmak" bir tutkudur. yazarken ve takdir görürken yazmak eylemine methiyeler dizip, anketçi gerizekalı nesil geldiği için yazmamasının bahanesi olarak z'leri öne sürenler, yazmanın devinime taabi bir uğraş olduğunu unutuyor. @aziz kedi, bir şekilde üretiyor mesela hala. buna karşın, internette on adamın olduğu yıllarda 1000 adet unique fikir ortaya koyup kaçanlar da var. "zirvede bırakısacalar" diyorum ben onlara. soruyorum da onlara: sen sağdan soldan çaldığı 200 vasat entry bitince saçmalamaya başlayan, şaşıran, ilgiyi yönetemeyen trollmüsün de ilk uzlaşmazlıkta yazmayı bırakıyorsun @nazmiye demirel, @italyanmaz ya da niceleri. nedir bu elitizm kisvesi altındaki inanılmaz ego? nedir bu @guru egosu? ekşi eskiden de saçmaydı. eskiden de orada saçma sapan bir hoşnutsuzluk, zirvede yenge pıtısı kovalamaca, zorlama entelektüelizm vardı. kalemi güçlüler ordusu çıkarım yapabildiği için tuttu o site. normal sözlük'te de dileğim bu. 2 satır olsun, wiikipedia makaleciliği ya da onedio listeciliği ya da anketçilik olmasın. şimdiki gibi her yere vikipedi tanımı girenler olsa, ekşi de standartlaşırdı.
insan yazmaya ara verir, normal. insan profesyonel olarak yazarlığa geçer, bu da normal (hala üretim vardır), insan reel hayatındaki binbir problem ya da değişim yüzünden yazmaz, bu da normal. yalnız bana kimse, böyle 1000 entry girip sonradan ulvi prensipleri yüzünden yazmayanlara internet fenomeni demesin. ne yıllar geçti, ne nesiller değişti. arada tekrara düşeriz insanlık halidir o kadarı da, her 10 yıla bir bir yerlerden zırtlar yazarım, 2-3 sene dinlenir sokaklara düşerim, sonra gelip yine yazarım. uzun yazarım, bir anda yüzlerce yazarım. önemli olan yazarak boşalmak, yazılanların zaman içinde film şeridi olması ve eski kendine bakabilmek. en önemlisi yazmaya değer vermek. 2 sene önce söylediğim şeyin tam tersini yazarım ama yazarım. çünkü önemli olan, kendi düşüncelerini yazmak, kendi yorumunu koymak, kendi değişimini adlandırmak, çekinmemek. "tutarlı görünme kaygısı" esir almış insanları. "ben neden ve kime tutarlı görünüyorum, insan da her şey gibi değişmiyor mu" demiyor kimse sanırım. "ben yazana kadar aşk hakkında her şey söylenmemiştir" demiş ya yazarın birisi, işte o nedenle tüm bu ezber ve birbirinin aynısı shitpost denilen çöp metnin içinde bile, insan hala kendi orjinal aşk anısını/yorumunu ortaya koysa o bir "değerdir".
devrin bozup bozmamasını bırakalım da başkaları 50 sene sonra değerlendirsin. sen yeter ki kendi değerini dök. kalemi tükenmek ayrı bir şey. yetenektir belki, şudur budur. böyle insanlar açıkça söylerse anlarız. benim derdim, yazma eylemini kutsallaştırıp hakkını vermeden kaçan kimselere tükenmez kalem denilmesi. "vay beeeaağğğ xxxxx'de ne güzel yazardı, sizin yüzünüzden gitti hmmğa" söylemlerinde ben giden xxxxx'leri suçlu buluyorum. "arkadaşlar ben tam 1283 tane tanım yazabiliyormuşum, boşa efsane yapmışsınız beni özür dilerim" demeliler halkımıza. william shakespeare zamanllarötesi bir insan. "ya valla büyüdük be hacı, artık aşkı anlatamıyorum" dediğini düşünün. aynı şey. yazar ruhlarda yaratımlar bitmez, tespitler bitmez, tespitler de, hayat da, zaman da evrilir. aynı şeyden binlerce ayrı yorum çıkar. kelimelerin gücü devirler ile şekillenir, eğilir, bükülür. yazma işine bayılıyorum. bu aralar hep kısa yazıyorum z'ler mutlu olsun diye. z dostlarımızı çok önemserim, bilen bilir. kısa-uzun-bro-zro düzlemini her zaman kaale alır ve gereğini yaparım. çünkü bilgiye hızlı ulaşıyorlar. yavaş kalıyom ben kaplumbağa gibi.
insan yazmaya ara verir, normal. insan profesyonel olarak yazarlığa geçer, bu da normal (hala üretim vardır), insan reel hayatındaki binbir problem ya da değişim yüzünden yazmaz, bu da normal. yalnız bana kimse, böyle 1000 entry girip sonradan ulvi prensipleri yüzünden yazmayanlara internet fenomeni demesin. ne yıllar geçti, ne nesiller değişti. arada tekrara düşeriz insanlık halidir o kadarı da, her 10 yıla bir bir yerlerden zırtlar yazarım, 2-3 sene dinlenir sokaklara düşerim, sonra gelip yine yazarım. uzun yazarım, bir anda yüzlerce yazarım. önemli olan yazarak boşalmak, yazılanların zaman içinde film şeridi olması ve eski kendine bakabilmek. en önemlisi yazmaya değer vermek. 2 sene önce söylediğim şeyin tam tersini yazarım ama yazarım. çünkü önemli olan, kendi düşüncelerini yazmak, kendi yorumunu koymak, kendi değişimini adlandırmak, çekinmemek. "tutarlı görünme kaygısı" esir almış insanları. "ben neden ve kime tutarlı görünüyorum, insan da her şey gibi değişmiyor mu" demiyor kimse sanırım. "ben yazana kadar aşk hakkında her şey söylenmemiştir" demiş ya yazarın birisi, işte o nedenle tüm bu ezber ve birbirinin aynısı shitpost denilen çöp metnin içinde bile, insan hala kendi orjinal aşk anısını/yorumunu ortaya koysa o bir "değerdir".
devrin bozup bozmamasını bırakalım da başkaları 50 sene sonra değerlendirsin. sen yeter ki kendi değerini dök. kalemi tükenmek ayrı bir şey. yetenektir belki, şudur budur. böyle insanlar açıkça söylerse anlarız. benim derdim, yazma eylemini kutsallaştırıp hakkını vermeden kaçan kimselere tükenmez kalem denilmesi. "vay beeeaağğğ xxxxx'de ne güzel yazardı, sizin yüzünüzden gitti hmmğa" söylemlerinde ben giden xxxxx'leri suçlu buluyorum. "arkadaşlar ben tam 1283 tane tanım yazabiliyormuşum, boşa efsane yapmışsınız beni özür dilerim" demeliler halkımıza. william shakespeare zamanllarötesi bir insan. "ya valla büyüdük be hacı, artık aşkı anlatamıyorum" dediğini düşünün. aynı şey. yazar ruhlarda yaratımlar bitmez, tespitler bitmez, tespitler de, hayat da, zaman da evrilir. aynı şeyden binlerce ayrı yorum çıkar. kelimelerin gücü devirler ile şekillenir, eğilir, bükülür. yazma işine bayılıyorum. bu aralar hep kısa yazıyorum z'ler mutlu olsun diye. z dostlarımızı çok önemserim, bilen bilir. kısa-uzun-bro-zro düzlemini her zaman kaale alır ve gereğini yaparım. çünkü bilgiye hızlı ulaşıyorlar. yavaş kalıyom ben kaplumbağa gibi.
devamını gör...