1.
şişe kapağı, konserve kapağı gibi türevleriyle birlikte iktidar nesnesi olarak anılan, fakat varlık sebebi işlevinden öte gitmeyesi şey.
bu akşamki obsesyon temalı brothers düğüm salonu radyo yayını esnasında da bahsi geçen ve kanamakta olduğunu düşündüğüm bu yaraya parmağımı basmaya geldim, evet açılın.
yazacaklarımın vahameti ceviz kabuğunu ancak dolduracak düzeyde olsa da politik satırlarımın bilinçakışında doğru yankı bulması için evvela konunun buraya nasıl geldiğini bir önbilgi vesilesiyle özet geçmek isterim okur.
bu akşam miko'yla sohbet ederken konu dönüp dolaşıp, bir çift kavgası sırasında ya da sonrasında -henüz tartışmanın alevi harlıyken- hemcinslerimiz olan kadın arkadaşlarımız ya da ilişkide dişil rol üstlenmiş olan roldaşlarımızın, bir kavanoz kapağıyla amansız bir mücadeleye girmesi senaryosu üzerinde yoğunlaştı. senaryo bu ya! açacak, alet edevat ve bilek gücü o an kahramanımızda mevcut değil.
kol ve kas gücü hasebiyle erkeğin ya da ilişkideki er kişinin kavanoz açmaktaki becerisi gündeme geldiğinde, dişil kişinin kavanozu bir iktidar nesnesi gibi görüp direnmesi ne kadar mantıklı? ya da er kişinin kendisine bir yardım talebiyle yöneltilen kavanoza bir güç gösterisi hevesiyle yaklaşması ne derece kabul edilebilir?
espriden yola çıktık amma ve lakin bu girdiyi anlamlı düzeyde politik buluyorum. çünkü bence hiç mantıklı değil, hatta kendiyle çelişen de bir tavır.
kavga nedeni önemsiz bir samanalevi olabilir, çok köklü bir sorun evi yangına boğmuş da olabilir. her iki durumda da ilişkideki iktidar, "kavanoz kapağı"na ve dolayısıyla er kişinin kol gücüne indirgenmemeli. kimse kusura bakmasın. ben kavanoz kapağı açamadım diye güçsüz olmam, er kişi de bir kavanoz kapağını açabildi diye bana üstün gelmez. iktidar; doğası gereği değişkendir -haliyle- bilek gücü ve kaba kuvvete indirgenemez. kavanoz kapağı açmak da fiziksel ve mental bir güç göstergesi olamaz. bence ilişkide dişil rol oynayan tüm roldaşlarımın önce bunu içselleştirmesi gerek. -sana diyorum okur, kendi aklım sen anla-
haliyle ortada sönümlenmemiş bir öfke ve açılamayan bir kavanoz kapağı varsa, böyle tutarsız bir inat uğruna ya da sırf ağız bükmemek için yardım talebinin dillendirilmemesi de söz konusu olmamalı diye düşünüyorum. hele ki o kavanozdan müşterek bir yemek çıkacaksa. elbette açacak o kavanozu er kişi, yoksa aç kalır(ız). dimi?
bunlar hep metafor okur, kavanoza dolu tarafından bak.
"aç şu kavanozu!" diye höykürebilirsin rica etmek istemiyorsan o anki duygu durumun dolayısıyla.
öyleyse "aç şu kavanozu" diye höykür.
çünkü yapabilirsin!*
bu akşamki obsesyon temalı brothers düğüm salonu radyo yayını esnasında da bahsi geçen ve kanamakta olduğunu düşündüğüm bu yaraya parmağımı basmaya geldim, evet açılın.
yazacaklarımın vahameti ceviz kabuğunu ancak dolduracak düzeyde olsa da politik satırlarımın bilinçakışında doğru yankı bulması için evvela konunun buraya nasıl geldiğini bir önbilgi vesilesiyle özet geçmek isterim okur.
bu akşam miko'yla sohbet ederken konu dönüp dolaşıp, bir çift kavgası sırasında ya da sonrasında -henüz tartışmanın alevi harlıyken- hemcinslerimiz olan kadın arkadaşlarımız ya da ilişkide dişil rol üstlenmiş olan roldaşlarımızın, bir kavanoz kapağıyla amansız bir mücadeleye girmesi senaryosu üzerinde yoğunlaştı. senaryo bu ya! açacak, alet edevat ve bilek gücü o an kahramanımızda mevcut değil.
kol ve kas gücü hasebiyle erkeğin ya da ilişkideki er kişinin kavanoz açmaktaki becerisi gündeme geldiğinde, dişil kişinin kavanozu bir iktidar nesnesi gibi görüp direnmesi ne kadar mantıklı? ya da er kişinin kendisine bir yardım talebiyle yöneltilen kavanoza bir güç gösterisi hevesiyle yaklaşması ne derece kabul edilebilir?
espriden yola çıktık amma ve lakin bu girdiyi anlamlı düzeyde politik buluyorum. çünkü bence hiç mantıklı değil, hatta kendiyle çelişen de bir tavır.
kavga nedeni önemsiz bir samanalevi olabilir, çok köklü bir sorun evi yangına boğmuş da olabilir. her iki durumda da ilişkideki iktidar, "kavanoz kapağı"na ve dolayısıyla er kişinin kol gücüne indirgenmemeli. kimse kusura bakmasın. ben kavanoz kapağı açamadım diye güçsüz olmam, er kişi de bir kavanoz kapağını açabildi diye bana üstün gelmez. iktidar; doğası gereği değişkendir -haliyle- bilek gücü ve kaba kuvvete indirgenemez. kavanoz kapağı açmak da fiziksel ve mental bir güç göstergesi olamaz. bence ilişkide dişil rol oynayan tüm roldaşlarımın önce bunu içselleştirmesi gerek. -sana diyorum okur, kendi aklım sen anla-
haliyle ortada sönümlenmemiş bir öfke ve açılamayan bir kavanoz kapağı varsa, böyle tutarsız bir inat uğruna ya da sırf ağız bükmemek için yardım talebinin dillendirilmemesi de söz konusu olmamalı diye düşünüyorum. hele ki o kavanozdan müşterek bir yemek çıkacaksa. elbette açacak o kavanozu er kişi, yoksa aç kalır(ız). dimi?
bunlar hep metafor okur, kavanoza dolu tarafından bak.
"aç şu kavanozu!" diye höykürebilirsin rica etmek istemiyorsan o anki duygu durumun dolayısıyla.
öyleyse "aç şu kavanozu" diye höykür.
çünkü yapabilirsin!*
devamını gör...