kırık kavanoz

bir küçük iskender şiiri

eski odaların yeni tanımlanmış sevişmeleri
güz doçenti bir şairin ağlarken anlattığı,

sona erer jileti yalayan kan tavşan yavrusu
pürüz bırakarak haçı,

kirin lejyonunda vurulu durur gülgüvercin
umacım ile aynı yatakta parçalı bulutlu,

dil çıkartır kırmızı çorap
kadın neye paraleldir ki,

erkektir bir hayalin gramajı

tek ihanet edeni, tek itirafçısı yunustur
acısıyla sessiz kalmayı seçen denizin,

kesik başın kömürlüğe girdiği somut nokta
kurdeşen döken karanfilde yaz ağıtı,

denizin tabanlarını gıdıklayan yerçekimi
orta ikiden ayrılmış bir lisandır yunus balığı,

kırlangıç geçmesi ile başlıyor aşkın gözyaşları
bir plastik misafir öldürecek yunus balığını!