1.
carlos fuentes kitabıdır.
dünyada korku romanı deyince akla bir çırpıda birkaç isim gelir. bunlardan edgar allen poe’yu ilk sıraya yazabilirim, çağdaş dönemde ise elimizde stephen king vardır ki bence onun da yeri poe kadar tartışılmazdır. büyülü gerçeklik dediğimiz zaman ise aklımıza gabriel garcia marquez düşer ilk solukta ki bu da gayet doğaldır. bu ikisinin bir birleşimi için ise fuentes’in kaygı veren dostluklar kitabındaki öykülere başvurabiliriz.
fuentes borges’e çok benziyor. zaten sanırım latin amerika edebiyatında aydınlık gözlü borges üstadıma benzemeyen yoktur. herkes ucundan kıyısından bulaşmıştır borges’e. yine de fuentes’in kendine has büyüleyici bir üslubu olduğunu söylemezsem de büyük haksızlık etmiş olurum.
bu kitapta latin amerika’da geçen bir kont drakula öyküsüne rastlayacaksınız, vlad’ın sömürü dolu sımsıcak güney amerika topraklarında boy göstermesine tanık olacaksınız. kan içen iki ihtiyarın hikayesi de ilginizi çekecektir mutlaka. ya da dünyaya gönüllü sürgün bir meleğin hikayesi. peki hastasına dokununca onu canlandıran bir doktorun öyküsüne ne dersiniz? hepsi fuentes’in kaleminin ucundan damlıyor.
hepimizin kaygı veren dostlukları var ve hepimiz büyülü bir gerçeklik içinde korkuyla yaşıyoruz.
dünyada korku romanı deyince akla bir çırpıda birkaç isim gelir. bunlardan edgar allen poe’yu ilk sıraya yazabilirim, çağdaş dönemde ise elimizde stephen king vardır ki bence onun da yeri poe kadar tartışılmazdır. büyülü gerçeklik dediğimiz zaman ise aklımıza gabriel garcia marquez düşer ilk solukta ki bu da gayet doğaldır. bu ikisinin bir birleşimi için ise fuentes’in kaygı veren dostluklar kitabındaki öykülere başvurabiliriz.
fuentes borges’e çok benziyor. zaten sanırım latin amerika edebiyatında aydınlık gözlü borges üstadıma benzemeyen yoktur. herkes ucundan kıyısından bulaşmıştır borges’e. yine de fuentes’in kendine has büyüleyici bir üslubu olduğunu söylemezsem de büyük haksızlık etmiş olurum.
bu kitapta latin amerika’da geçen bir kont drakula öyküsüne rastlayacaksınız, vlad’ın sömürü dolu sımsıcak güney amerika topraklarında boy göstermesine tanık olacaksınız. kan içen iki ihtiyarın hikayesi de ilginizi çekecektir mutlaka. ya da dünyaya gönüllü sürgün bir meleğin hikayesi. peki hastasına dokununca onu canlandıran bir doktorun öyküsüne ne dersiniz? hepsi fuentes’in kaleminin ucundan damlıyor.
hepimizin kaygı veren dostlukları var ve hepimiz büyülü bir gerçeklik içinde korkuyla yaşıyoruz.
devamını gör...
2.
carlos fuentes'in kendi tarzının epey dışına çıktığı ve deyim yerindeyse ronaldinhovari bilek hareketleri ile okuru mest ettiği öykü kitabı.
kitabın içeriğinde birkaç farklı öykü var. genel olarak korku ve gerilim türlerinde öyküler var. uygulanış bakımından direkt bir tansiyon yaratmak yerine yavaş yavaş tırmanan bir belirsizlik üzerinden gidiyor fuentes. bir nevi anlatım yönünden lovecraftı hatırlattığını söylemek mümkün ancak lovecraft ne yazık ki atmosferi çok iyi kursa da bir türlü öykülerin sonlarını vurucu bir bitirişe ve tatmin edici bir açıklamaya bağlayamıyordu. fuentes ise bu tekniğe usta yazarlık tecrübesi ile hak ettiği bitirişleri vermeyi başarmış.
kitaba dair beni en çok cezbeden öykülerden biri dracula gibi çok bilindik ve popüler bir figürün çok yaratıcı bir şekilde yeniden yorumlanması oldu. gerçekten ustaca bir öyküydü. ikonik karakter modernize edilmiş ve evrenselliği korunmuş bir şekilde sunulmuştu. hikayenin tansiyonu ve fuentes'in büyülü gerçekçi yazarlarının hemen hepsinde bulunan nitelikli ve estetik anlatımı birleşince hem heyecan verici hem de okuru tatmin eden bir dil çıkmış ortaya.
fuentes'i büyük yapıtları ile biliriz. terra nostra, artemio cruz'un ölümü gibi güçlü yapıtları ile edebiyat dünyasında silinmez bir iz bırakmış bir yazardır ancak kaygı veren dostluklar ve buna ek olarak körlerin şarkısı kitabında ne kadar çok yönlü bir yazar olduğunu da görüyoruz. bir insan her türde mükemmel iş çıkarabilir mi? fuentes çıkarabildiğini göstermiş.
kısaca mükemmel bir kitaptır. gerçekten çok iyi bir yazarın tek kişilik şovunu izlersiniz okurken.
kitabın içeriğinde birkaç farklı öykü var. genel olarak korku ve gerilim türlerinde öyküler var. uygulanış bakımından direkt bir tansiyon yaratmak yerine yavaş yavaş tırmanan bir belirsizlik üzerinden gidiyor fuentes. bir nevi anlatım yönünden lovecraftı hatırlattığını söylemek mümkün ancak lovecraft ne yazık ki atmosferi çok iyi kursa da bir türlü öykülerin sonlarını vurucu bir bitirişe ve tatmin edici bir açıklamaya bağlayamıyordu. fuentes ise bu tekniğe usta yazarlık tecrübesi ile hak ettiği bitirişleri vermeyi başarmış.
kitaba dair beni en çok cezbeden öykülerden biri dracula gibi çok bilindik ve popüler bir figürün çok yaratıcı bir şekilde yeniden yorumlanması oldu. gerçekten ustaca bir öyküydü. ikonik karakter modernize edilmiş ve evrenselliği korunmuş bir şekilde sunulmuştu. hikayenin tansiyonu ve fuentes'in büyülü gerçekçi yazarlarının hemen hepsinde bulunan nitelikli ve estetik anlatımı birleşince hem heyecan verici hem de okuru tatmin eden bir dil çıkmış ortaya.
fuentes'i büyük yapıtları ile biliriz. terra nostra, artemio cruz'un ölümü gibi güçlü yapıtları ile edebiyat dünyasında silinmez bir iz bırakmış bir yazardır ancak kaygı veren dostluklar ve buna ek olarak körlerin şarkısı kitabında ne kadar çok yönlü bir yazar olduğunu da görüyoruz. bir insan her türde mükemmel iş çıkarabilir mi? fuentes çıkarabildiğini göstermiş.
kısaca mükemmel bir kitaptır. gerçekten çok iyi bir yazarın tek kişilik şovunu izlersiniz okurken.
devamını gör...