kedilerin konuşamıyor olması

beni derinden üzen durumdur. keşke konuşabilseler ve ne dediğimizi anlayabilseler. kedilerle diyalog kurmayı çok isterdim. acıktığında “annecim karnım aç” diyebilseler keşke. ya da durduk yere miyavladıklarında bize ne anlatmak istediklerini anlayabilsek. çalıştığım yerde kedi besliyorum mesela, o kadar miyavlıyor ki ki bana ne dediğini anlamak için çoğu şeyimi verebilirim. sokak kedileri ile konuştuğunuzu hayal etsenize bi, tüylü tüylü minnoş halleriyle sizinle konuşacaklar falan yemin ediyorum beleş terapi.

konuşuyorlar sen anlayamıyorsun.

kedileri dikkatli dinleyip gözlerinin içine bakarsan küfür ettiklerini bile duyabilirsin.

emin olmadığım sorunsal. bazen öyle bir bakıyorlar ki konuşamıyorlar değil de konuşmayı tercih etmiyorlar gibiler.

konuşmak dediğin türkçe sözcüklerse evet konuşamıyorlar. ama anlatamadıkları herhangi bi şeyi ben görmedim. isteyip de alamadıklarını.

susun yaramı dağlamayın en çok isteyeceğim şeylerin başında gelebilir

"bizimle konuşmuyorlar" olarak değiştirilmesi gereken cümle.

bakınız:

konuşmadıkları daha iyi, akşama kadar köpek çekmek yaptıkları iş olurdu, bir köşede ağlardınız.

gözlerinin içine bakıp konuşunca direk miyavlayıp cevap veriyor bizimkiler. sözlü olarak sevince gırlamalı, miyavlamalı enteresan bir muhabbetin ortasında kalıyorum. artık seviyorlar mı sövüyorlar mı bilemeyeceğim.

konuşmamaları iyidir. ev halimizi insanlara anlatsalar rezillik dizboyu olur.

kediler iletişim kurabilen canlılar. yalnız bu iletişim konuşarak değil. sabrina'nın konuşan kedisi salem vardı keşke kedilerin hepsi öyle olsa.

ben şahsen insanlarla daha az iletişim kurardım.

tıp çok gelişti ufak bir ameliyatla konuştururuz anam.

az önce profilimdeki kediyle konuştum fotoğraf çekildik fotoğrafı gösterdim nasıl güzel çıkmışız bak dedim baktı inceledi konuşamasalar da anlıyorlar bence.

konuşmaya tenezzül etmediklerine yemin edebilirim ama kanıtlayamam.
ayrıca şoordan gittiler diyen kediyi ne zaman unuttunuz?