kendi yararı için diğer herkesi harcayabilen insan

başka biri de seni kendi yararı için harcar, bu düzen böyle gider. işte önemli olan menfaat dünyasında temiz kalabilmek, bunu başardık mı bu dünya daha güzel olacak fakat bunu yapmıyoruz çünkü insanoğlunun kanında bencillik var. hep bana, hep bana, başkası ne yaparsa yapsın…

iyilik yapan iyilik bulur sözüne ben hayatım boyunca her zaman inandım. kendi yararım için birini harcarsam o kişinin muhakkak ahı gelir beni bulur arkadaş. yapamam anasını satıyım.

aslen toplumda sınıf farklılıklarının temelini oluşturan nedendir. bu kimseler herkesi harcar fakat diğerlerinin onları da görmesini bekler. toplum yararını göz önünde bulundurmayan bu insanlar, önünde sonunda topluma (eşitliğe) ihtiyaç duyacaktır ve toplum yapısına zarar verdikleri için istediklerini alamadıklarında isyan edeceklerdir.

olması gerekendir. kendini düşünmek yerine başkalarını düşündüğün sürece hep zararda olan sen oluyorsun ve onlar seni harcıyor. harcamak da demeyelim eğer bu kişinin sana yararı yoksa ve seni mutlu etmiyorsa hayatında da yeri olmamalı.

öteki herkesi harcamadığı için çok kızmadığım insan.