kendini dış dünyadan uzaklaştıran insan

kendim için ister istemez olan durumdur.bu pandemiyle birlikte iyice uzaklaştım.

bazen kişinin kendi iradesiyle verdiği bir karar bazense istemeden kendini içinde bulduğu bir durum. olumlu ve olumsuz yönleri olduğundan ne kadar istemeden gerçekleşmiş bile olsa bu durumu iyi değerlendirmek mümkün.

ara ara içinde bulunduğum insan grubudur.

ancak dış dünya kendini sizden soyutluyorsa bu oldukça zararlıdır sizin için.

kendi küçük dünyasında huzur bulmaya çalışan insandır. insanlardan fayda değil zarar görmüştür ve mümkün olduğunca kendisini insanlardan * uzak tutmaya çalışmaktadır.

yaptığı kendisine faydadan çok zarar verir, kendimden biliyorum insanın sinirlerini yıpratır psikolojisini bozar. gerçek hayatın içinde kalıp her şeye rağmen çabalamaya ve savaşmaya devam etmek lazım.

entelektüel olmak uyumlu bir yetişkin olmaktan daha kolaydır. insanlar zamanımızın tuhaf dünyasında yaşamanın zorluklarından kaçmak, yaşam sanatındaki zayıflıklarını unutmak isterler. bazıları dertlerini alkolde, daha fazlası kitaplarda ve sanatsal uğraşlarda gidermeye çalışır. kimileri kendini dansa, sinemaya, müziğe verir, diğerleri konferanslarla ve bilimsel hobilerle zaman geçirir.
aldous huxley

devir mi böyle, yalnızlık tercihim mi, beceremiyor muyuz, ne istiyoruz?
zaman zaman sıkılan, zaman zaman keyifli insandır.

izole yaşam. hayattan ve özellikle de insanlar bunalmış yalana doymuş insanların seçtiği yaşama biçimi. tercih olması halinde gayet hoş ve insanı rahatlatan bir aktivitedir.

gürültüden, ön yargılardan, fikir kirliliklerinden, kin ve öfkeden, hasetten, yarışlardan, menfaatçilikten, torpilcilikten, saygısızlıklardan uzaklaşıp ruhunu dinlendirmeye çalışan insandır.

darwin'in yaklasimini referans alirsak , en iyi uyum saglayanlar hayatta kalir. bu baglamda pandemi doneminde kendi ile kalabilen daha uzun yasar.