kilolu insan nefreti

diyet yapıp zayıflamak yerine 'kilo mu aldın' sorusuna itina ile nefret kusarlar.

cümlenin gelişi şunu çağrıştırdı alakasızca:
kilo ile defter satılan dönem

ya nefret kusmak tam olarak ne oluyo ki birisi kilo almissa zaten kendiside bunun farkindadir diyet yapacaksa yapar spora gidicekse gider ya da memnunsa hicbisey yapmaz. ama biri kalkip kilo almissin boyle yap şöyle yap cart curt biseyler diyosa sacmadir sana ne yani kardesim o kisi gerekli gormusse yapar zaten

kilolu insanlar genelde iradesizlik, tembellik, oburluk, açgözlülük, çirkinlik gibi niteliklere sahip olduğu için bu nitelikleri temsil ediyor, insanlar da bu yüzden nefret edebilir.

asla nefret değil ama, cerrahi işlemler sırasında fazla yağ doku mevcutsa işiniz bayağı zor. yağ doku dikiş tutmadığı gibi, işlem yapılacak yere ulaşana kadar bir sürü yeri aşmanız gerekiyor.
hem belli bir kilodan sonra vücudunuz da buna dayanamıyor. ağırlık binen omurga, dizler, vücudu beslemek için haddinden fazla çalışmak zorunda kalan kalp, sürekli oksijen taşıması gereken kan hücreleri...

(bkz: kendinizi sevin)
(bkz: beden kitle indeksi)

haddiniz olmadığı halde birisinin bedeni hakkında yorum yapar veya soru sorarsanız ters cevap almayı da hak edersiniz.

bu böyledir sevgili yazarlar. kilolu insanlar bile kendilerinden kilolu insanlardan hoşlanmazlar.

t: çirkin gerçeklerden sadece bir tanesi.

an itibarıyla içinde bulunduğum duygu durumu.

biraz önce otobüste ayı gibi bir adam, otobüsün arkasındaki koltuklara geçmeye çalışırken yol vermemi istedi. ben de eyvallah deyip kenara çekildim. ancak bu allahın ayısı o kadar şişmandı ki benim ince bir belim olmasına rağmen bir türlü o koltukların arasındaki yerden geçemedi. nihayetinde oradan geçebilmek beni koltuklara doğru iyice sıkıştırdı ama bu sırada benim belimi öyle bir büktü ki, bir anda belimden çat! diye bir ses gelmesiyle beraber muazzam bir acı hissettim.

o andan bir saat geçmesine rağme canım hala çok yanıyor. belimde geri dönülemez bir hasar bırakmış olmasından korkuyorum o yüzden birazdan hastaneye gideceğim. bu ayı herif bu kadar kocaman olmasaydı böyle bir senaryo yaşanmayacaktı. al sana şişmanları sevmemek için bir sebep. eğer bana bir şey olursa bundan sonra hiçbir şişkolak dilimden kurtulamaz.

buradan tüm şişmanların taaa…

anladınız siz.

türk insanının genel kompleksi. insanları olduğu gibi kabul edememek.

ya burada beden olumlamayın şimdi arkadaşlar. hiç kilolu olduğunuz bir dönem oldu mu ? ayakkabınızı bağlayamadığınız oldu mu? yaşadınız mı o kilolarla? yaz günü sırılsıklam terlediniz mi hareket etmediğiniz halde? kilolu insanlardan nefret ediyorum abi çünkü ben de kiloluydum. eğer ki kiloluysanız ve özellikle erkekseniz, insan iletişimlerinde 2-0 geriden başlıyorsunuz. özgüveniniz yoksa zaten iyice s.çtnız. benim özgüvenim hep yüksekti o yüzden çok problem yaşamadım. birçok kız arkadaşım oldu fakat emin olun hepimiz insanları dış görünüşe göre yargılıyoruz.

sırf kilolu diye dışlanan birçok insan o mutluluğu psikolojik olarak yemeklerde buluyor çünkü arkadaş çevrelerinde onlar hep tontik, tonton vb gibi sevgi pıtırcıkları, cinselliği yada karizmayı çağırıştıran hiçbirşeyleri yok. yakışıklı yada güzel değilsiniz şirin veya tatlısınız hep. şimdi martin luther king gibi i have dream kafasında davranmayın hiçbiriniz.

zayıfladığınız vakit etrafınızdaki kızlar sizi kanka radarından çıkarıp direkt sevgili olacak erkek radarına alıyor, buluşmalara daha sık çağırılıyorsunuz. bunu hepimiz yapıyoruz ben yapmıyorum demeyin, yapıyorsunuz. kilo iğrenç bir şey. tansiyon, kalp, hareket edememek nefret edilesi şeyler.

sen eğer şişman bir obezsen beni dinle şişman dostum, yaklaşık 15-20 sene sonra kalp sorunları ve organ yağlanması yaşayacaksın, yediğin o nutella yada haribo, tadı harika olan doritos yada lays sana hiçbir fayda sağlamayacak. amaaan ölücez yaa yiyelim zaten.deme. ameliyat masasına yattığın zaman korkun yüzünden okunacak... hadi kıçını kaldır ve dişini sık.

bu tavsiyeyi sana zamanında senin gibi kilolu olan birisi veriyor.

lütfen kilonuza dikkat edin.

#2297467 numaralı entrysine katılmadigim başlık. fazla kilo erkeklerde bir şekilde idare ediliyor. hatta ve hatta zayıf suratli bir erkekse kilo yakışabiliyor dahi.

kadınlarda ise kilo, ne yazık ki pek hoş tiplere edilemeyen bir olgu.

diyet yapmak yerine yiyip içmeyi seçmeyin demek insanların haddine değil. bir insan sağlık durumunu etkilemeyecekse kilo vermek ya da vermemek kendi sorunudur. tekstil ve güzellik sektörünün burnunuza soktuğu salak saçma algılarla insanları aşağılayamazsınız. insan yaş geçtikçe de kilo veremeyebiliyor.

örnek olması gerekirse 98 kiloya çıkmıştım 3 ay önce. kalp sorunum çıktı. müdahale ettim koşu bandı aldım ekipmanlar aldım şu an 85 e düştüm. bu beni rahatsız ettiği için yaptım. insanların bedenlerinden elinizi çekin. sen git diyet yap fit ol. başkasını b.klama.

nefret değil de itici geliyor bana. halinden memnunsa problem yok ama kötü göründüğü de bir gerçek. kınamış gibi olmayayım allah hastalık vermesin ama boğazına da hakim olacak insan. biraz sporla o kilolar gider benim kilom ne yersem yiyeyim sabit çünkü zamanında vücudu belirli seviyeye taşıdım. erkekler 30'dan sonra çökmez spor geçmişi yoksa çöker. ben bir ayda eski halime dönerim sen yersen yüz kilo olursun. biraz haklıdır evet.

ilk olarak şunu belirlemek gerek: bahsedilen nefret kilolu insana yöneltilen nefret mi yoksa kilolu insanın duyduğu nefret mi? başlık sahibinin tanımına bakarsak bahsedilen şey kilolu insanın; kilosuyla ilgili yorumlara nefret kusması.

şimdi öncelikle hayatının son on senesini logaritmik olarak artan bir kiloyla geçirmiş eski bir obez olarak şunu belirtmek durumundayım; farkındayız, hepimiz. bütün kilolu insanlar kilolu olmanın ne kadar boktan olduğunun farkında, ben de farkındaydım. zaten bu yüzden ömrümün üçte biri diyetlerle sporlarla geçti. siz birisine negatif olduğunu bildiği bir özelliğiyle ilgili negatif yorumu yaparsanız tepki alırsınız. bana da kilo yorumu yapıldığında çıldırıyor, karşımdakini boğup atmak istiyordum. çünkü ben bilmiyor olabilir miyim kilolu olduğumu? ben bilmiyor olabilir miyim kilonun hem görsel hem de madikal anlamda berbat bir şey olduğunu.

şunu net söylemek istiyorum; kilo vermenin ne kadar zor olduğunu bildiğimden, kilolulara nefret duymuyorum ama eski kilolu halimden nefret ediyorum, nefret! eski fotoğraflara baktığımda gerçekten kendimi tokatlamak isteği hasıl oluyor. bu arada 132 kilodan 82 kiloya düşmüş biri olarak söylüyorum bunu. 5 sene önceki fotoğraflarımda şu anki halimden 10 yaş yaşlıyım, varın gerisini siz düşünün. ayrıca zayıf olmanın getirdiği muhteşem konfor eski halime duyduğum nefreti perçinliyor. ayakkabılarınızı bir yere oturmadan bağlayabilmenin, bacak bacak üstüne atabilmenin, horlamadan mışıl mışıl ve hatta sırt üstü yatabilmenin nasıl birer nimet olduğunu anlatamam.