kimsenin göründüğü gibi olmaması

hayatın akışında var olan birtakım sıkıntılardan dolayı birçok insan ya olduğu gibi görünemiyor ya da göründüğü gibi olamıyor.
herkesin kendince sıkıntılarını, dertlerini, üzüntülerini unutma şekli var. ama tabii kimse kimseyi anlamadığı için herkes birbirine kızıyor.

kimseyi olduğu gibi sevmediğimizden ötürü herkes tiyatrosunda bu işin, alkışınız bol olsun.

yok lan öyle bir şey. zengin falan değilsen kızlar o kadar da şey değil. bir tane dandik bere alınca bile sevinçten deliye dönüyorlar. bıkmışlar hesabı erkeğe ödeten kadın muhabbetinden hesap ödüyorlar mesela. param yok de cebine harçlık koyuyorlar. olm ben de ne beleşçiymişim lan şimdi farkettim. daha bunun gençken kontör atan modelleri var. olm ben sevgili falan değilmişim lan. bildiğin dilenciymişim.

(bkz: bir ben vardır bende benden içeri)

bazılarına öyleyim. öyleyiz. ama dediğim gibi bazılarına öyleyiz..
bu bir savunma mekanizması kuvvetle muhtemel.
iyi veya kötü fark etmez... birileri bizi ya eksik tanıyor ya tanıyamıyor.
herkese kendimi dökmem zaten. bilmediğiyle kalsın. anlatmaya çalıştığım insan değerlidir benim için.

ben burada boş yapınca beni geveze, boş beleş bir insan gibi görüyorsunuz dimi? haklısınız emenike. *

daha da kötüsü göründüğünden bile daha kötü olması..