1.
bruce baba'nın 1998 tarihli ve çıkar çıkmaz veya işte çıktıktan en fazla 1 ay sonra falan (yani 1998 sonbaharında) orijinal kaset formatında aldığım ve beni hazlardan hazlara koşturan albümü the chemical wedding'in muhteşem açılış şarkısıdır. evet, zevkten zevke koşmuştum bu albümü dinlerken. lisedeydim ve kuşadası'na okul gezisi yapmıştık söke'den. d&r'da bir baktım, bu kaset. hemen aldım elbette. gezi sırasında dinlemedim ama geziden otobüsle söke'ye dönerken walkman'imle dinlemiştim ilk olarak bu albümü.
bu açılış şarkısı... bruce dickinson'ın sadece balls to picasso albümünü dinlemiştim öncesinde ve hala ayıla bayıla dinliyordum ve ona göre çok daha sert bir sound, çok daha yıkıcı bir müzik vardı bu yeni aldığım dickinson albümündeki çoğu parçada ama müthiş güzeldi. hala da öyle geliyor bana elbette. roy z'nin gitar solosu da ayrı bir eargasm sebebi ilgili şarkıdaki ve hemen ona bağlanan adrian smith solosu da ayrı nefis.
bu açılış şarkısı... bruce dickinson'ın sadece balls to picasso albümünü dinlemiştim öncesinde ve hala ayıla bayıla dinliyordum ve ona göre çok daha sert bir sound, çok daha yıkıcı bir müzik vardı bu yeni aldığım dickinson albümündeki çoğu parçada ama müthiş güzeldi. hala da öyle geliyor bana elbette. roy z'nin gitar solosu da ayrı bir eargasm sebebi ilgili şarkıdaki ve hemen ona bağlanan adrian smith solosu da ayrı nefis.
devamını gör...